Anlamıyorsun değil mi hiç de anlamayacaksın
Aramızdaki sevgi ve aşk sonsuz
Ama bazen aşk ve sevgi yetmiyor insana
Çok şey değil senden istediğim
Sadece içimdeki çocuğu öldürme ne olur
O yok olursa ben de yavaş yavaş tükenirim
Bırak yaşayamadığım çocukluğumu
Göremediğim huzuru yaşayayım
Biliyor musun ben hiç çocuk olamadım
Benim hiç oyuncaklarım olmadı
Hiçbir zaman bebeğime ninniler söylemedim
Kırlarda renk renk çiçekler toplayamadım
Başıma çiçeklerden taç yapan kimse olmadı
Parklarda hiç sallayanım yoktu
Dokunamadım hayallerimde dahi balonlara
Benim hiç hayallerim olmadıki
Onu bile çok gördüler bana
Oysa şimdi içimde bir çocuk var
Masum, korkak, ürkek gözleri buğulu
Cezalandırılıp dolaba kitlenmiş
Ve çıkartmayı unuttukları
Bir çocuk var içimde
İzin ver ne olur yaşasın doyasıya
Sana şımarıklık, huysuzluk etsin
Nazlansın başını omzuna dayasın
Göğsünde özgürce hıçkırıklara boğulsun
Gözyaşlarıyla arındırsın küçücük yüreğini
Öldürme içimdeki çocuğu
Kırma oyuncaklarımı
Alma elimden sarı saçlı bebeğimi
Akıtma gözümden yaşları
Benim yüzüm sadece seninle güldü
Çok görme bana ufacık bir mutluluğu
Senden başka tutunacak dalım yok ki
Kollarındaki huzurdan mahrum etme beni
Öldürme ne olur öldürme içimdeki çocuğu …