HüzünŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Mevlana der ki;sarılmayı bilir misin ? Sahiplenmeyi, sahiplendiğinde sadık kalmayı ? Sen bilir misin aşık olmayı ? Bölünebilir misin ikilere, üçlere… Gerekirse binlere ? Yapabilir misin ? Gerçekten sevebilir misin ? "sevmenin demesi" olmaz. unutma, ya çok seversin bir kere, ya da hiç sevmezsin...
Gecenin sessizliği satırlarıma düşerken
Kalemimden, Kırık şiirlerim küstü Acı çeken yüreğime Gecenin karanlığında Kabuğuna çekiliryor du hüzün Kalbi sadakatim Vefasızlığın acısını Yüreğimin yunağı na kümeliyor du Yıkıldığım her an, Boş ver diyorum Kimse seni anlamasa da Açmasa da yüreğinde sevgi çiçekleri Sahipsizdir kalbin Gözyaşlarım kuruduğunda nedensiz Kirpiklerimde saklarım seni Çözümü yoktur yürek ağrısının giyerim üzerime hüzün elbisemi Duygularımı ararken Alaca karanlık sarar bedenimi Irmaklar kurur yüreğim dile gelir Güneşin doğuşunu seyrederim Gökyüzündeki yıldızları kalbime gömerim Sana söylemek istediklerimle birlikte Hesabını veremeyeceğim bir sevdaya kapıldım Bir meleğin gölgesinde sığınırım sessizce Ne konuşmak gelir içimden , ne de sevgi Yokluğun yıkarken bendimi çerkez kızı 29.03.2013-14.00 |
kaleminiz kaim olsun
eserinizi okudum çok güzel