ELVEDABilmiyorum bu kaçıncı yapboz şiirim Yazamıyorum artık Gönlümden akanlar düğümleniyor boğazıma Hıçkırıklar ise kâğıda dökülemiyor Sadece gecenin ayazında gözpınarlarımda donuyor Üşütüyor beni sensizlik Bazen de alev alev yakıyor yüreğimi Her gidişin bir dönüşün habercisiydi Bu gidişinde olduğu gibi Ama bilmediğin bir şey var Döndüğünde ben olmayacağım İçimde sana dair ne varsa hepsi öldü Adını dahi anmak gelmiyor içimden Seninle geçmişimizi anmak Ne mutluluk ne de acı veriyor Tuhaf değil mi ? İçimden öyle bir kopup gitmişsin ki Yaralarını sarmak için dahi Açılmayacak sana kapılarım İnanmayacaksın biliyorum Onlarca kez açtım sana kapılarımı Ama şimdi anladım Her şeyinle sahteymişsin Ben sadece bir dalmışım Kimsesizliğinde tutunduğun Bir merhemmişim Başkalarının yaraladığı yüreğini saran Artık yokum ellerin boşluğa uzanacak Solun sonsuza dek kanayacak Ve benim gözyaşlarım pınarlarında donmayacak Boğazıma hıçkırıklar düğümlenmeyecek Her gelişinde sahte bir huzur olmayacak solumda Kalemim senin yalan sevdanı yazmayacak Şiirlerim huzurumu umudumu anlatacak Senli sensizlikte kaybettiğim Gerçek sevgi ile çarpacak yüreğim |
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..