final
söylenecek çok şey varken susmak
söylediğine değmeyeceğindendir bazen.. o yüzden yetimdir kelimelerin.. taaaki.. bıçağın ters tarafı gelip kemiğine oturuncaya kadar.. içinden geçenler sarmaşık gibi dolanır boğazına.. yutkundukça nefesin düğümlenir.. canın çekilir.. buz gibi olur kanın.. aynalara kızgınlığından dökülür bütün sırlar.. ayyuka çıkar çırılçıplaklığın.. kendinden soyundukça ona giyindiğin paçavraları kaldırıp atarsın düşlerinin çöplüğüne.. küçük dağlara bile meyletmeyecek kadar küçük bir yüreğe sığdırmak istediklerinden utanırsın.. sadakası olur yüreğinin geçen zaman.. sadece.. ALLAH rızasınadır.. ve takdiri ilahidir görmezden geldiklerinin gözünün içinde çadır kurmaları... şimdi.. herkes sahip olduğu kadar.. kendisi.. ve final.. masal bittii... |