Bu aşk koca bir günah!
Günahkar ruhumun hoşnutluğu…
Günah yazıcılarına ödendi karşılığı
katlanılmaz sancılarla.
Bir ömürle tükettim bin yılımı
Bin yılıma bir ömür sığdıramadım
Bin yılımı tükettim bir günde…

Neler sığdırıldı geçmiş kalıpların içine,
Nelerden vaz geçildi,
neler yok edildi,
Kimler üzüldü,
kimler acı çekti,
kimlerin sevinçleri paylaşıldı.
Kaç hayatı terk ettim,
Bu kaçıncı hayatım?

Her hayatımda kaç defa öldüm öldüm dirildim ?
Hangisinde bin yıl tutuştum cehennem ateşleriyle?
Kaç ölümümden sonra bir anka kuşu misali kendimi küllerimden yarattım?

Meryemin oğlu oldum;
kaç çiviyle çaktılar sırtımdaki çarmıha, sayamadım.
Arap Kuteybe oldum,
Kur’an emrine uyup binlerce Türk’e soykırım uyguladım,
Talkan’da, Suman’da, Nesef’de ve Harzem’de?
Binlerce genç Türk kızını cariye olarak verdim
Müslüman arap halkıma.
Ashab-ı Kehf idim mağaramın içinde.
Hacı Kureyşdim,
Kızgın fırınlarda buz tuttu sakalım.
Eli öpülecek Munzur oldum,
Pülümür’de beyaz ihtiyar…
Süpürgeç idim sevdamın savaşında…

Hacı Kureyş olmak için
Göze almalısın kızgın fırına girmeyi
Gerektiğinde gitmek de gerek
Ashab-ı Kehf gibi,
İnançlarından dönmek yerine…
Ama, bir kanser tümörü olup yayılsa da her yanına
Ve acıtmaya da başlasa artık canını
Sevdandan dönmemelisin sen de…
Dönmemelisin!
Dönmüyorum ben de Ashab-ı Kehf gibi,
Bu uğurda ölmedi onlar,
Belki ölmem onlar gibi,
Ben de yenerim ölümü…
Yaşamanın adı “cehennem”
bu sonsuzluk içinde yanmak demek,
oysa ne güzel olurdu gelip
Kanatlarınla üstümden kara bulutları dağıtsan…
Tek özlemim bu…
Tıpkı benim gibi özlüyorlar aynalar da seni…

.../...