Gözlerim yokluğunda takılı.
Yokluğun volkan ateşi…
Geceler kâbus.
Bir silah gibi şakağımda patlamaya hazırlanıyor ölüm.
Ölüm, yokluğun.
Yokluğunu yaşadığım yer cehennem.
Ayyaş gönlüm sensizliğin fırtınasıyla savrulmakta...

Hayalin gönül yolcum;
benim tek gerçeğim, hayallerim.
Hayallerim sensin.
Ben sana müebbedim.
Seni terk etmek imkansız…
Senden ayrı kaldıkça bu yürek,
cehenneme dönüyor.

Zorlukların zulmünde yaşattığın bu acılardan kurtar beni,
aç gönlünü, sevgim içine dolsun.
Seni benim gibi kimse sevemez,
bırak da bunu kanıtlayayım.

Sonsuz bir boşluk gibi
Öyle sancılı, öyle büyük bir acı ki,
yaşanılmıyor sensizlik…
Sensizlik, öksüz olmak, demek.
Sensizlik, toprağın susuz kalması,
çölün güneşsiz olması demek.
Sensizlik, çiçeksiz, yeşilsiz ilkbahar demek.
Gözlerinden mahrum kalmak demek…
Sensizlik, ölüme mahkum olmak demek.
Hiçbir yalnızlık, hiçbir korku,
benzemiyor sensizliğe, benzemiyor.
Anlatamıyorum.
Anlatılamaz.
Biliyorum, beni anlayamıyorsunuz.
Anlamak için yaşamak gerek.
Ya da ölmek gerek;
Sensizlik ölüm demek…