yitik sevda
sevgili
say ki yitik kıyıyım kuzeye bakan önümde buzdağları ardımda amansız sevda ölgün güneşler batıyor bağrıma batık sevinçlerim gibi bir çocuğun ayak izini siliyor dalgalar kahır damıtan kumsalımda say ki o hüzün denizi benim yakamozlar ağlıyor pusarık tenimde martı gözlerinde kanıyor yalnızlığım derinlerin kızıl vurgununda tarumar mercan bahçelerim sevgili dolunayın kucağına doğuyor ölü yıldızlar doygun bulutlar koşuyor düş mabedime ateşten koza örüyor yüreğime hasret gül diye göğsüme taksam da seni ne buz mavi ne yeşilsin hazanıma say ki ıssız bir adayım henüz doğmamış okyanusunda arar bulur musun beni böğrüne saplanan mutat sızıda bozguncu çığlığıma musallat sağır bir uğultu senden artakalan ah şu kahrolası met-cezirlerim olmasa kaldırıp gözlerimden ağılı perdeyi geçmişi yakardım avuçlarımda unutulmuşluğum gibi unuturdum her şeyi... Nuriye Zeybek 29 Ocak 2013 Braunschweig |
batik sevinclerim gibi
gecmisi yakardim avuclarimda
unutulmuslugum gibi
unuturdum herseyi
cok cok güzeldi severek okudum
kaleminize yüreginize saglik
saygilarimla