Yüreğimin çukurun(da)
Karşımda bağdaş kurmuş otururken
Yalnızlık Adeta zihnimi esir alırcasına Yorgun ve kimsesiz şekilde Hasret hançerini saplıyor yüreğime Ağlarken kendimle Sessizce … Kendimi maskeler içinde susar buldum Çığlıklarım kusar/iken geceye Ruhum sıçradı bedenimden Damla damla düşünce Yüzümdeki çukura Bitimsiz bir çare sisli karanlıkta Ne büyüyorum ne de küçülüyorum Boşluğumda dolanıyorum Solurken sessizce gri yi Mavi mavi ölüyorum Seninle sensizliği düşünürken Enkaz altında Közlüyorum yüreğimi acılarınla Yorgun Geceler/de Hazanlar büyütüyorum yoksul Feryadım/da Kor yangınlarda Bileme(din) ey Sevgili Bilme(din) ... GölGe |