UYKUGözlerim uykuya düştü Öyle derin ve dipsiz bir kuyu gibi ki uyku Gözlerim kayboldu Ağzımda o kuyunun karanlık tadı Zamansızlık ve mekansızlıkta Ne bir renk önce Ne bir koku Yokluk kadar hafif Hiçlik kadar uyku Bir çift göz uykuya düştü Yok oldu bu dünyadan bir beden Bir kuş ağaca küstü Bir yaprak kaldırıma Silindi dünyaya ait izler Sevinç iliklerine kadardı Korku tam tadında Ve dokunmak bir tene Ne kadar kıvamında Artık Gökyüzü mavi olmasa da olur Kediler ip üstüne tüneyebilir özgürce Serçelere bahşedilen masumiyeti alıp Timsahın gözündeki yaşa verebilirim Ben sana kavuşabilirim Ve sarılabilirim ellerine bu mümkün uyku izin verirse Çiçekler gökten sarkabilir Ve ben ellerimin üstünde yürüyebilirim hiç şaşkınlık duymadan İpe un serip kurutabilirim örneğin kimse küsmeden Bir karıncanın ince beline dolanıp aşabilirim dağlar, yollar Yüreğim ağzımda ensemde bir nefesten kaçabilirim Bir kelebeğin kanadını kemirebilirim ki bu da mümkün Senden ayrılabilirim ya da - sanki kavuşmuşum gibi Ve gözyaşlarımda gemiler yüzer Gemiler yüzer geleni gideni İneni bineni olmayan Kapılar açılır Ben içim kalka kalka uçarım o uçurumlara Kayar ayaklarımın altından dünya Bir batağa düşer Bir balığın yardımıyla kurtulabilirim hatta. Gökyüzüne atıp bir oltayı Ucuna takılan pembeleri çekebilirim Mavi dolu kovama Bir vaşak insan derisinden yapılmış bir manto giyebilir Bir fok elindeki baltayı alıp bir insandan intikamını alabilir şimdiye kadar ölen tüm fokların Kaldırım yüzüne tüküren adama iade edebilir tükürüğünü mesela... Politikacının biri halkı eğlendiren soytarı olabilir pekala Kahredenlerden ayrılıp... Ya da Hiç biri olmayabilir bunların Renksiz Şekilsiz Tapılası bir karanlığa sarınabilirim Kendimi bilmeden Yokluğu iliklerine işleyebilirim ruhumun Tek kanıtı nefes alışı olan bedenimin Dibi olmayan karanlık bir kuyuya Bile isteye gidilir mi Giderim her gece Düşürürüm gözlerimi öyle yorgun öyle istekli Bir dünya kapanır gözlerimin birinde Yeni bir kapı açılır Kader olmayan bir dünyaya diğerinde Üstelik belki de Gözlerimin düşüp kaybolduğu yer Aslolandır Belki bir yalana uyuyup Bir gerçeğe uyanmaktır uyku. |
dipsiz bir kuyu gibi geldi okudukça
Yusuf oldum bir an