Özlem 2-Yeniyetme Sevda bde! emme ben de hani, o ğünnerde beyaz laylom sıkma, ütülü pantul-iskarpin bobalı o(ğ)lannarda yok valla o fors saşlar arkaya daralı ıldır ıldır teneke gutudan “grem” filen sürünüyon kokular demişsin cabası görün beni bii(hh) poçucu Yedidağ Çiçekcisinin• en birinci müşderisiyin zati bedafadan önşe bi beni başdan aşşa fısfıslardı “bu hu koku” “bu şu” “bunun bahasına eremen” sen bunu alma ben sana böğünnük bi eyinnig edeyin evelallah zati ombeş gün geder bu benden” falan filan aslı mı var, yoo! deyuslug, emme.. elden ne geli. ipin ucunu vermişiyiz puştun eline gözlerimi okuyoru ku ben neydip edecen alacan köye gelen başka kokucu mu var helbet yok Allah var ya… insanın canı da ille onu o “bahalı” dediğini isdeyo hani “bahasına eremen ” dedi ya ahdım kalıyo neydip edip ben de illem onu sürünecen biri ötekinden neye efdal dutuluyo bildiğimizden mi valla deği(l).. bahası, ver bakalım bi “garakedi” olmadı “arap garısı” üçün beşin gözüne bakmayoz gari.. hele bi de paramız varısa yandı gülüm keten havla bu yaşda altın akça birikdircek de(ği)liz ya o öyle deyincekleyin, en birinci müşderisi oldum.. Yedidağ Çiçekçisinin Yedidağ Çiçekçisinin garakedi’sinin.. bana hususi.. garakedinin tek müşderisi benin ya fiyet aramızda, bana yarı pahasına deği(l).. tenziline o öyle deyinşe valla olmaz deyip üş-beş de ben sıkışdırıyon “valla olmaz hakkımı halal etmen” “hu çocuk … izbar etme asdanım yauuu” onun dediğine aldımıyın heş basıyon dabannarı eve sürünüyon bol bol.. bayıyor ortalığı”. hinci hinci düşünüyon da Yedidağ Çiçekçisinin ellehem herkeşe aynını deyodu.. öyle ya çetelesini dutan mı var kimin hankı kokuyu sürdüğünü bilen mi var neyise, gısa kese(yim)n aydın havası ossun. |
dükkân yok ki,
hele bir dağ köyüyse,
satıcıları gözlerler,
köye gelen herkes, her şey önemlidir orda..
tebrikler,
selâmlar..