OTOBUS
kış ayı
yerler bembeyaz gece karanlıgında beyazlar aydınlatmakta karanlıgı bir optobus ilerlemekte karalıkta ben de varım yolcuların içinde nereden geliyoruz nereye gidiyoruz bir an anısamıyorum koca çamların karanlık gölgeleri yapışıyor otobusun camına resmi geçit geçiyor birden annemşnmezarının yanından geçiyorum bir ses anımsatıyor duaetmemi söylüyor kızarcasına titriyor ellerim utanıyorum umarım affeder beni tanrım birden otıobus yaşam ve anılar birbirine karışıyor koca karanlık çam agaçları yapışıyor otobusun camına anılar birer tokat gibi çarpıyor suratıma nerden geliyorum nereye gidiyorum anlayamıyorum afyomnkarahisarın kalesinin heybetli gölgesi vuruyor yıllardır yarı uykulu düşlerime eriyorum günden güne |