Kutsal FermanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bütün anneler birer melektir ve Cennet annelerin ayakları altındadır.
Akrostiş şiir... Sevgi ve saygılarımla... B ir melek emir alır, ferman Arş-u âlâ’dan... Ü rperir nurdan beden mümkün mü kalem kırmak? ’T asdik sırası gelen ruhu kalubelâdan, Ü mmetine göndersin nur akışkın gök ırmak.’ N ehir damla verirken nafiledir haykırmak! -A man, beni Dünya’ya göndermeyin! der bebek. N e yaparım kimsesiz, var mı beni bir duyan? N asıl besleneceğim? ... Cevabı verir melek: -E min ol ki, kalbini senden önce okuyan L ekesiz bir melekle sana harcanır emek! E l açarak duayla ilahi emre uyan! ... -R ica ettim zikreyle, kim bu beni koruyan? -B oşuna endişelenme, seni seven meleğin İ smini öğrenmeden sen ona: ’Anne’ der’sin. R eşit olsan aldırmaz inan mahşere değin, E rdemine yazılmış silinmez bir kadersin. R abbimizin izniyle böyle verildi ders’in. M inik aklın takılır bu isim ezberine E şsiz olan bu sözcük bir de kalbinde yaşar. L âl dile seda veren Kudret’in eserine, E ğilen başı ile dilinden şükran taşar. K utsal nur süzülürken gözlerinin ferine T asarımı kusursuz, kendi kendine şaşar! İ çine bir mutluluk yerleşirken derine, R ahimden sırlı perde çekilir üzerine. V efakâr anne alır anlar teslim edeni, E ndişeden arınmış bu kutsanmış bedeni. C ismi kusursuz halde sevgiyle kafeslenir. E ylemsiz kalmaz artık duyduğunda ilk sesi, N oksansız bir dünyada gülmeye heveslenir. N arin beden huzurlu diye mutlu annesi, E lbet daha doğmadan yavrusuna seslenir, T am dokuz ay boyunca bebek kanla beslenir. -A yyuk’a kadar varan seda verdi dudağım... N için bu feryat sence, ayrılırken biz ana? N imetine şükrettim koparken göbek bağım. E mzirdiğin sütünle erebildim izana. L alelerin renginden sima almış şafağım! E sintin Cennet’tendir kimse gelmez hizana. R astlanmıyor eşine sen durdukça ben sağım. İ zaha kelam yetmez şanın yürür Fizan’a... N amzet sensin Cennet’e, müjde gider Mizan’a! A teş düşen her yerde sen merhemsin yaraya, Y ıllardan çizgi aldı aşina nurlu tenin. A caba ödenir mi söz düşer mi paraya? K ulaktaki ninniler yanaktaki busenin, L irik destan yazılsa roman girse araya; A sla hiçbir şey ile hakkın ödenmez senin! R üzgârın meltemiydin denizlerden karaya. I şıltılı taht kurdun gönlümdeki saraya. A sırlar boyu bir söz kalpte saltanat kurdu, L ehçelere süzüldü miktarını siz sayın. T itretirken bedeni kalbin içinde durdu, I slahat fermanıydı yanlış yollardan cayın! N ice yıllar içinde sevabıyla uçurdu, D ilden dile dolaşan kutlu söylemi yayın: ’A nnelerin bastığı yerdedir Cennet yurdu. D aha başka bir yerde beyhude aramayın! ’ I srarlı bir söylemle Nebi ile duyurdu, Rahman ve Rahiym olan, işte böyle buyurdu! ***** Kutsal Ferman’ı, sevgili annelere günün şiiri olarak hediye eden Seçici Kurul üyelerine gönülden teşekkürlerimle... ***** |
Merhaba,
Harikasın değerli kalem harika ! Şiir, tek kelimeyle : Nefis !
Kutlarım ,saygılar !