karakter oyuncusuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın www.youtube.com/watch?v=jlasl8GdtyA
- I-
Sükût; yüzümüze tül Özlem; göğsümüze perde Atlarken uykuya, düşüyoruz Ruhumuzun orta yerine Döşeğimiz kuş tüyü Avuçlarımız sıcak Burnumuz serçe gagası Pinokyo kendi masal ülkesinin kahramanı -II- Sonra Yırtılır karanlığından gece Işığı dökülür güneşin evrene Boyası gelmiş saçlarım gibi sırıtır gerçekler Gündüzün hayrını beklerim salkım saçak düşüncelerle Aklım kuş gibi uçar durur bir yerlerden bir yerlere Yorulur, konamadıkça Düşer Bu bahar da leyleği havada gördüğüme üzülürüm bazı Ayaklarımı takip etmez çünkü ruhum Bedenimdir tek göçebe Tekerlek yola döner, ben kendime Bir gram yol almayız birlikte Niye ki bu yolculuklar öyleyse! -III- Ben kalmayı severim en çok sevdiğim romanların sayfalarında Kahramanlar sahneyi boşaltır sırayla Yazar final der Perde kapanır yani Oyuncular gider Ben kalmayı severim demiştim değil mi? O yüzden hep terk ederler beni Çünkü çok güzel ezber etmişimdir karakterimi Rolüm hiç değişmez Ve rolümü severim Rolüm de beni Memnunuz halimizden yani Endişeye gerek yok. |
kendi rolümüzü oynuyoruz hayatta,
ezberlettikleri kadar,
ezberi bozmak aslolan,
dilerim bozarız,
sevgimle kanki..