Kırk Yıl Sonra -71- Abamın Düğünü / f
.
garib ebem “ben encen” deye basdım fiğanı “dur” “mur”, aklımı çelmeye ğakdılar “yok ben enecen” de “ben enecen” bi yandan da abam basmadı mı ağıdı-fığanı “gurbete gederin de elim kınalı gelin mi oldum eller gibi analı goca Alla(hı)m beniminen gavgalı var get gardaş var get, unut abanı” … gelin gediyon da elin yabanı bari eller gibi bobam olaydı anam sağ olaydı, yollar mıyıdı var get gardaş var get, unut abanı” naçar arabayı durdurtdular a(ğ)lamayan mı galdı.. taa Çalgırındayız Sıhıyanınalmalığ ettiği yeri geşdik herkeşler arabalardan endi abamınan biz de endik.. endik emme; ne dur-çüş dinneyon ne nasihatlara etibar ediyon düğürboba a(ğ)zıma dutuşdurdu cığarayı iki çekdim, ı ıh zehir zıkkım! bişiy, öğsürdüm adamca(ğı)z naçar “geri dönelim” dedi.. .. “emme geri ğetmeye ğaksak geş galırız” …. “eyisimi biz seni Gövceli Köprüsünde endirelim gara yeğen” deyelek ne diller dökdü adamcaz artık mayır muyur etcek yerimiz galmadı uzatmayalım en sonunda “pekey” dedik emme “keşke durmasalar” deyon içimden emme orda endik vel(h)asıl valla ağşam garanınığı da çökdüm çöküyon deyo enmiş bulunduk, erkekliğe de su sıçratmayoz len hinci ben garannıkda nassı bulcan yolu ya Yazılıgaya, ya Analığızlı, ya Gövcellinin köpekleri, ya Tekkedenyüz mezerliği, keşke tükürdüğümü yalamanın imkanı olsa ….. |
candan aşk ile
niyazımı
sunarım
ömrüne bereket
güzell
dostt,,,,,,,,,,