dilimde hemzemin bir sual
her şehirde bir saat kulesi olup öpüyorum sarkaçlarını
etlerinden kalan artıkları topluyor hicabeler
kırkızlar türbesinden geçiyorum
diyaresi azmış remil okuyan kadınların
dudaklarıma iskele kurmasını bekliyorum
dilimde hemzemin bir sual



ruhuzede bir vahşet intiharıyım gözlerine
sıvı şairim
afrolanmak kadar çarmıhı özleyen.
vucudunda enfeksiyona kapılmış bir yeniçeri
ellerimi ultraviyole bırakıyorum
kaburgalarını okşamak için
ruhuzede bir vahşet intiharıyım gözlerine


asırlık şirazenin mübadelesinde
seni yakabilmek için
haritalar şerhediliyor ceninlerin avuçlarına
bu olanlar kitabidir demiyorum
aşk üzerine hiç değil
şek barındırıyor bu sayfalar
bir kadının vahşetli ritüelini
asırlık şirazenin mübadelesinde


izbe bir nokta koymadan hükme
irdelenmiş bir naaşın pislediği gibi
hemde kalbimin tahhiyatta kalan yarısına
şehadet eder gibi
yaşıyor vaşaklar
izbe bir nokta koymadan hükme



harlanmış hicretin kalıntısı gibi
bir dua gibi geçer kalbimden suretler
kadife ırmağın derisine gerilen kıraatı eski bir nukte
ismime mavzer getiren bir ilim gibi
harlanmış hicretin kalıntısı gibi


esfeli safilin işvesidir bu son bakışlar
ruhuma has ölebilmek uğruna
leylekli bir köprünün altından geçerken eski bir çarşıda
arasta meydanında mitolojik bir dram
kitapların gözlerine şehadet getirmek için
esfeli safilin işvesidir bu son bakışlar



velhasıl
sıvı şairim
kırmızı barut çıplak kurşunda çekirdek
rukuda secde getiren
kıyamsız bir duruş
velhasıl sıvı şairim....


AHMET SERDAR OĞUZ / NİKSAR