Kırk Yıl Sonra -62- Karadut /
.
sıkışırdıg.. bizim sıraya.. mekdebe ğeldiği ğünner..., aynı sırayı O’nunla O’nunla yanyana mü(f)ettiş her geldiğinde köye.. ne hülyalar gurardım “-mü(f)etdiş gelse” deye herkes bilir.. imrenir yatalak dedesinin başından ayrılamadığını herkeşler Aşadudu’ya acırdı.. dedesine bakalak geşdi ömrü-hayatı Aşaduduuu ömrümün varı üsdelik bi de kendibaşına halı dokurdu ilk göz ağrım Aşadudu ilk göz ağrım, yavuklum Aşadudum.. bi(r) tek mü(f)ettiş geldiğinde gelirdi Aşadudu mekdebe o da kırk yılda bi(r) yoktu hiş bi(r) şeyi.. ne çentesi, ne galemi, ne silgisi benim tefterimi gordu öğüne.. elinde tükenmek üzere iki uşlu boyamla eli erdiği yere süs yapardı bir lacivert, bir kırmızı bi dee.. baş harflerimiz yanyana başharflerimiz yan yana ne ğözel dururdu Aşadudu ne hayallar gurdururdu hayalını gurduğum Aşadudum! O’nun hiç okuma yazması olmadı.. emme neler yazardı gönlünce... geleceğe dair, ne düşlere daldırırdı parıl parıl ışıldayan gözleriyle.. ben okurdum.. ben yazardım.. O dalardı, ben dalardım Aşaduduumm yavıklıımm Aşadudum ilk göz a(ğ)rım ömrümce yazıp okuduğum Aşadudum.. o çocuğudu, ben çocuk.. çocuk gibi çocuğuduk.. mutlu emme çok mutluyduk.. gülüşü tomurcuk gözleri boncuk çocukluğumuzdan daa, cennetten de kovulduk.. günahsa günahım! ben O’nun adını yazardım O benim ilk harfimi başka da yazmak bilmedi sebep oldu o garadut tadını hatırlamayorum, acımı atamıyorum gara yazgılımm garagözlümm yavıklıımm garadutuumm Aşadudum ARKASI YARIN |
tersinden okuyunca böyle oldu :)