Sahneler -III-
bir müzik hayal ediyorum şimdi
çok eskimiş kemanlar var içinde, belli ki iniltisi bu yaklaşan bir sonbaharın tozlanmış bir kitaplık, kışlıklar… yani devamlı sararan yanları hayatın ve akıl almaz sanatı akıl almaz Tanrı’nın bir az başka bir azla birleşiyor usulca masmavi bir deniz oluveriyor ansızın aydınlık bir pencere, güneş ve yazlıklar yani bir umudun nasıl canlı kaldığı ve akıl almaz Tanrı’nın akıl almaz sanatı biz renkleri iyi biliyoruz iyi biliyoruz düz çizgiler çizmeyi günü saatlere bölmeyi, bir de hiç yaşamamış gibi ölmeyi. zaman diyorum oysa! kovalamasından başka birşey değildir yaramaz bir atomun bir diğerini. fırtınalı bir deniz hayal ediyorum şimdi dalgalı bir denizi... denizin üzerinde eşyanın şaşmaz ritmini yani akıl almaz Tanrı’nın büyük patlamalarla dolu siluetini |