Kırk Yıl Sonra -56- Aşadudu / M
.
Aşağelin; Anşa’yı önüne ğatmış gızın önece(ği)nde keseler, çıkılar belli belli ga(y)ri Ismayıl’a yolluk etmiş duralagdan bobayiğit gözel Ismayıl Anşanın ardı sıra cümle ğapısından çıkdı ne ğıdak uzakdan da olsa, şükür gördüm hasiret getdiğini bilme mi i(n)san canım omuzları çökük, boynu büküğüm gönlümün aslanı, şahını, bidenemm.. canıımm! “ay ellerin yari”, gönnümün isdediği yavıklım, ürüyam.. düşüm..hayalım, a(ğı)z dadım bireş sonura ayrılıp; gayfaya doru söykeldi bakdım Anşa ğız ete(ği)ndekinneri eletmiş yalım gerisin geri ebesi ğile do(ğ)ru gelip geli çelenlerden atlayıp, öğüne geşdim, “gı bak hele az” “-Anşaa gı, ne guyvudu eben; Ismayıl emmine” “-ekmek, mercimek, hakkaş, peynir, kumpir, dolaz, yarın bazar gamyonuynan Antelleye getce(ği)miş de” “-öylemi gıı” dedim goya bilmeyomuş gibi “seğit yavrım, benim eve al da ğel Ismayıl Emmini hinci Alibe(y)nin gayfadan yanna getdiydi emme herkeşin içinde beni dedi deme imi yavrım önşe “bobam ça(ğı)rıyo(r)” de imi gadınım acıkmışdır, önşe gayfadan dışarı ünne, yanına gelinşe de “ekmek yecez” de, “ille “eve getcemişiyiz” deye izbar et gelmeceğ olusa Aşadudu ebem ça(ğı)rıyo de “oraya getçemişiyiz” de deye bi ğözel, eyicene tembihledim.. valla ilaf söz olcandan filen deği(l) neneyen kimseye evelallah etcek, hesap b(v)ercek değilin de hiş kimseye hu yaşdan keyri emme olmayo işde, neyeyse helecennanıyo i(n)san neyeyse ele ğüne garşı garı gısmının bi de bu derdi var yaşına, saşına, başına bakmazlar adını tefe gorlar çalarlar valla işin gücün yoğusa, öğüne gelene dert annat gari isdeyen isdedini desin valla umurumdaysa köpeğ olu ürerin de! hayalını gurmuşu(yu)n kırk sene kime neyimiş; bobam satarkana öğüne gelen, basıp üş guruşu alırkana ”benin deyen ” sürürken ora-bura hankı ırzı gırık öğnnerine geşdi de “etmen-getmen” “oda sizin canınızın bi parşası” “çoluk-çocu(ğu) var, et dırnakdan ayrılı mı” dedi de hinci namısımdan hesap berceğimişiyin elaleme.. DİPNOTLAR yolluk : yol için hazırlanan yiyecek, yola gidene verilen hediye, yiyecek, giyecek, çıkın, azık söykelmek: o istimete yönelerek gitmek yalım : sanırım, sanırsam, ellehem, herhalde, gibi guyvumak: koyvermek tefe koymak : tefle yakılan manilerde adın geçer.. adıyın geçtiği maniler söylenir. benin deyen : ben güçlüyüm diyen, zalim, önüne gelene korku salan sürümek : alıp kaçmak, kız ya da kadın kaçırılırken gönüllü bile olsa bu sezilmesin içingitmez ya da gitmek istemez o yüzden kaçıran erkek sürümüş olur. ARKASI YARIN |
ilgiliye ulaşır mı
eskiden kalan resim güzelliğinde anılar deşildikçe neler çıkar kim bilir
sağlıcakla