Üstadım; şiirleriniz zaten güzel fakat, bu biraz daha farklıydı...Neden mi ? çünkü resim bile çok şey anlatıyor...

Resimde gördüğüm; Aşk ateşinin kalbi sarması ve onu uçurması . Burda dikkat etmek gerekir ki , ilim yolunda aşk yolunda ayaklar insanı yürütür ancak kalb, aynen resimdeki gibi uçurur...

Resim, aklıma şu hadisi getiriyor; Hani mümin sırattan geçerken , altta cehennem ateşi varya... İşte o vakit cehennem ateşi kalbi iman dolu mümine der ki; "Çabuk geç ya mümin nur,un ateşimi söndürüyor"....

Resim çok şey anlatıyor; misal" aşk" ateşi ile iman dolu olan bir kalbi dünyalık ateşlerin yakmaması gibi....Örnek mi? evet evet aynen evvah olan Hz İbrahim a.s gibi....

Gelelim şiire; şiir kopyalamayı sevmediğim için , bir yukarı bir aşağı bakarak bazı dizelerdeki manalara bakalım...Bu gördüğümüz manalar elbette şiiri yazan ustası kadar olmasada , anladığımız kadarını beyan edelim....Ki yapılan dini muhabbetin bir tanesi , hevai olan on tane muhabbete kefarettir....

İlk dörtlük , diyor ki ; Kur,an,ın izinden gitmeyen .Hakk yolunda olmayan bizden değildir...Yani hakk aşıkları , doğru yolda olmayanlarla muhabbet etmez...Uzak durur....Öyle ya " insanın battalığına " delil " battal olan dostlarıdır"....

İkinci dörtlük, diyor ki; Kalbimizdeki bu aşk ateşi , bu ağrı , asla dünyalık işler için sönmez ve dinmez....Ve aşktan bahsedenler , öyle lafla olmaz. Yönünüzü kıbleye çevirmezseniz , yani namazı ede etmezseniz bizden değilsiniz...Diyor ki; lafla peynir gemisi yürümez...İlim amel etmek içindir...

Üçüncü dörtlük, diyor ki; Biz helal kazanır ve yeriz hatta hakiki aşıklar vera sahibidir ki, şüphe ettiğine bile el sürmez, bu yüzden amel defteri tertemizdir...Yalan ise zaten günah-ı kebirdir, yani büyük günahtır ...Ve her işlerine ALLAH C.C ismiyle başlarlar, terlerini ALLAH c.c için akıtırlar...Bu yönde akıtmayan bizden değil....

Dördüncü, dörtlük diyor ki; Biz , içimizdeki aşk ile imanla yanmışız. O aşktır bizi göklere, yıldızlara doğru yükselten...
"Topraklarda yazı" İmtihan ve kader bu dünyada bu topraklardadır amma bu yolun aslı ,gerçeği ateştedir...Yani o aşk ateşiyle kor olmak , yanmaktadır...Ki yanmayan bizden olamaz, bizi anlayamaz...
Bu son dörtlükte, mum ateşine meftun olan pervaneye atıfta bulunabiliriz... Ey pervane sen ki gördüğün ateşe aşıksın, o ateş ki bizim içimizdedir....

Elbette pervane için farklı farklı manalar söylenmiştir...Ateş uğruna yanarak o etrafında döndüğü ateş için can vermesine dair ama ....Olsun bu da ünsüzün bakışı , o mumdaki ateşe biz içimizdeki ateşe ....

Üstadım ilk defa bir şiirinizi haddimi aşarak şerh etmeye çalıştım...Elbet hata olur, yazan kadar mana bulmak zor meseledir...
Hani Mevlanaya sormuşlar ; bunca yıldır okuyorsun ne öğrendin ne bilirsin demişler ?.. Mevlana , haddimi bilirim diye cevap verir...
Bir hatamız varsa affola...ALLAH taala cümlemize Rahmet eylesin... Selamlar , saygılarımla üstadım...