Değerli şairim,bu değerli şiiri okurken beni çok gerilere götürdü.Fakir Baykurt'un ONUNCU KÖYÜ ile IRAZCANIN DEDİĞİ adlı eser aklıma geldi.Halkın ve yörenin diliyle eser yazmak öyle kolay değildir.Ama sizin bu eserinizle yöre ve halkın diliyle onların hislerini toplumsal ve sosyal yaşam şeklini dile getirmeniz harika olmuş kutlarım.Zamanım oldukça bundan böyle aynı dizlerin gerideki yazılanları okuyarak yorumlarımı yazacağım.
Bu nedenle sizin şiirlerinizi geç okuduğum için çok üzgünüm.Sevgi ve saygılarımla ....

HER ZAMANKİ GİBİ ÇOK ETKİLİ ÇOK GÜZEL ANLAMLI,
DÜŞÜN DÜREN DİZELER ,YOLA DEVAM
TEBRİK EDİYORUM YÜREĞİNİZE ,
DUYGULARINIZA SAĞLIK .SAYGIMLA USTM

namıs namıs deye kaş gişiler ataşını söyündürdü
”gan kusdum daa, gızılcık şerbeti” dedim vallaha
canıma yetti, yüz deği(l) yüzbin tefa, emme içime atdım garazevdam duyarda üzülürdü
int(ih)ardan hayalın caydırdı Ismayılım
eyi bi ğün görmedik desek yalan olu emme
eyi mi etdim kötü mü bilmen, düşüncek vahtım da olmadı kine
o(ğ)lannar etişdi de, i(n)şa(a)t mi(n)şat derkene, çevrikleyvidiler bana huraya iki oda
ha şükür emrine, garşı gelmen de!
emme gel sen bi dee bana sor, bana işde geldik gediyoz da, yalan dünnede
senden başga ne uğruna yaşamışı(yı)n Ismayıl..
“neler geldi neler geşdi felekden
un elerdim deve geşdi elekten”
deyen az bile demiş vallaha..
gı boyu yüklü üsdüne üsdelik taha çocuğun ben
bi ğız evlat, atıvılırı mı gı, gapı dışarıa bi mülcem sidiklinin a(ğ)zına bakıp da
hay olmaya gomaya yermeyen
satan hadi sözde bobam olcak da,
alan döyüslere ne deyen
nası(l) bişiyimiş bu alın yazım
Allah düşmanıma yazmasın ya-a

bu gader file değil zülüm emme dayandım
gücüm guvatım senidin Ismayılım
o analığın etdiği eziyet var ya, hani “ermanı mezalımı” zolda zıfır galı(r) valla-billa
vermesin kimseye can düşmanımısa da her şeyi bi yana atıp, hinci nası boba deye(yi)n,
o gavır mezerinde yatasıcaya Ismayıl..
benikinin faşalıgdan ne farkı varkı Alla(hı)n aşgına
üsdelik de bedafa
olmadan gedesiceler..
onmaya yermeyesiceler
hinci hankına betdova edeyin Ismayıl

aman bee şükür geldin ya “neyise”..
sordum kendi kendime
“Ismayıl evelden gelseydi neyderdin” deye
“oynardım” dedim neyeyse
heye valla “ahdım marıdı” “oynaycan” deye
garılar gapı dışarıya çıkmadan daha hadee

aşdım irediyoyu
gısdım sesini
valla Bediya dökdürüyorudu
geşmiş gün neydi bilemecen
cenaze varımış neneyen
anam deği(l), bobam deği(l)
olsa nolcak va!
böğün benim bayramım
“Ismayıl geldi bayramı”
verdim oynamayı
verdim oynamayı
oynayı oynayvıdım
“düğün bizimoyna gızım” hesabı
hayalında bi ğözel oğşadım Ismayılı

seni getiren yollara
şöfere gamyonnara
gurban ola(yı)n Ismayıl
goyup getme
gurban olan Ismayıl..



ARKASI YARIN
RESİM : Şadiye



Bu seri hep güzeldir severek okuyorum,
Yüreğin kalemin daim olsun
Selamlar..................

Güzel anlatılmış, adeta yaşatır gibi yazılmış bir bölüm daha okudum.
İnsan sevince yılların bir önemi kalmıyor. Beden yaşlanıyor ama kalp aynı kalıyor.

tebrikler,

selâm ve saygılar..

glenay tarafından 3/7/2013 6:06:03 PM zamanında düzenlenmiştir.