Aşık Olmadım
Ben hiç aşık olmadım.
Aşık olacak kadar tanımadım ki sevgiyi! Bir erkeğin kalbinde bir parçayı acıtmadım. Canı yanmış gibi baktırmadım kendime, İfadelere yön vermedim yüzünde. Yanında olmasam da Dünyasında var olmaya devam etmedim birinin… Ya da etsem bile hissettirmedi kimse “Nerde olursan ol dünyamdasın” diye. Bu yüzden “gözden ırak gönülden ırak” oldu hep dünyamda. Gerçek olduklarına inanmam için İnsanlara hep dokunmam gerekti. Çünkü hiçbir zaman çok sevmediler beni, Çok sevecek kadar gerçek olmadılar. Ben hep ılıman iklimlere saldım kalpleri… Kasırgalar, cehennem yangınları Ben varken hiç olmadı. Var olduğumu haykırmadı Yüzlerdeki talan olmuş bahçeler. Tomurcuklar patlamak için Gülümsememi beklemedi… Yalvarmadı bana kimse Tekrar bir cennete çevireyim Yüzündeki o viran bahçeyi, Sevgisine karşılık vereyim diye… Bu yüzden hiç bilmedim Gerçek sevginin neye benzediğini. Aşık olacak kadar hiç sevmedim. |