öte yannardan can hıraş seğidenneri görüyon
a(ğ)laşannarı duyuyon, ağıt fığan edeyin ha
“aldırdık Musdug Ağayı.. ayy Ismayıll” deyon
“yoğsam ölen Ismayıl olmasın” deye geliyo aklıma

düreleneyin gakayın deyon emme, narasın ay bacım ı ıhh
edemedim, edemecen
sesim çıkmayo gatliken
sanısın uruhum çıkdı getdi gıı!

Eşeğelin, Cennetce dutuyollar,
elimi yüzümü yüyollar, gollarımı sıvazlayollar
goloya file sürüyollar emme neneyen
onnarı da bi telaşa verdim kii netçeklerini şaşırdılar
ne gadak öyle ğaldım bilemecen..

“-Aşduba.. Aşduba n’oldun gıı
hadi kendine gel bii gayı!”
narasın zeynim gatliken bana hökmetmeyo
kendi aralarında bişiler deyollar du(yu)yon
gulam duyuyo da gafam almayyo
hiş bişiyi, annamayon..

“avıcımda yaprağ içinde garadut” herkeşler isdeyyo vermeyon
biri “gaçalım deyyo”
öteki “bana ğel”
analık “ilk gelene ver”
bobam olcag adam “nere veriseniz verin”

dedem “taha çocuk, üsdelik boyu yüklü”
ebem “içim gabil etmedi getti
sizin hiş mi vizdanız yok yahu”
halam “Allah size bunun hesabını sorar”

nere gaşcamı bilemeyon
gaka(yı)n da yörüyen-gaçan deyon
garadudu eleteyin Ismayıla
ayaklarım bana hızmat etmeyyo
içim yanıyo, elim ayam buz kesiyo

ayıkmışıyın neçeden neçe sonura
meğerem eve getirmiş, kösmüşler hanaya
ne fakıt geşdi bilmen
gonşular höyle sıralanmışlar herkeşler biçok
bakıyon Ismayıll.. yooog, yokk!

kimidi bilemecen“gak gari gıı” dedi
“gak gı,.. esgi köye yeni adet getirme
gak bakayın gıçıyın üsdüne otur bi
millete bi ğünde iki cenaze gömdürtme”

dişim kitlenmiş ellehem de
gonuşsam da sesim çıkmayyo
harpden çıkmış gibiyin
narasın golum ganadım dutmayo

garıların başı çekgili
ağıt etmiş gelmişler belli
Deli Musduğu gonuşuyollar
hiş “Ismayıl” deyen yok

eyi kine gedememişiyin, gedersem
yıllardır kendi başıma galınça etdiğim gibi
ya “Ismayıl”a ağıt edersem
yavıklısını yolunu gözleyen yeniyetmeler gibi


“evlerine geden de yollar upuzun
o yolları çıynar da geder tomafıl
yarini gaybetmiş de kınalı guzun
hankı yaban ellerdesin de Ismayıl..”

“evlerinin öğü de ardış ağacı
ıldırımlar düşmüş de yanma mı başı
uzak uzak geden de emmi-dayılar
hiş biriniz görme(z) mi Ismayılı mı”
























ARKASI YARIN




Bu seriyi çok sevdim hocam,
Yüreğine kalemine sağlık
Yüreğin kalemin daimolsun............
D e v a m .............

üstadım seriye devam emeğine sağlık

insanın gözlerinin ağladığını bilirdim ama şiir yazılırken parmaklarının ağladığını hiç bilmezdim..hocam sizin parmaklarınız ağlamış her mısradı hatıraları yazarken..

kıyısız tebriğimle