benim babamSana şiir yazmadığımı bilsen kırılır mıydın baba? Aslında ben en çok sana şiir yazıyorum Yastığa kafamı koyduğumda Muhasebesini yaparken yılların Her şeye rağmen iyidir benim babam diyorum Geçmişe sünger çekip bugüne bakıyorum Yıllarca bizden sakladığın şefkatin varlığını keşfettiğim için hem seninle Hem de kendimle gurur duyuyorum. Hastayken annemin başında beklediğini görünce Ya da sarılınca sımsıkı boynuna Benim babam iyi adamdır diyorum içimden Benim babam iyi mimardır Mesela; asabiyetimizi çok iyi inşa etmiştir Yüzlerce deprem yaşasa sarsılmaz temeli derinden Mizah da katmıştır harcımıza ama mantık da Adalet duygumuz sağlamdır bir de Övünmek gibi olmasın yine Pire için yorgan yakmanın yanlışlığını Yaktığı yorganlara borçlanmışızdır üşürken Benim babam iyi ustadır Duygularını saklamadaki becerisi yaşlanınca az biraz falso verse de Dağ gibi durur önümüzde hala Hem dağ dediğin Karlı olmaz mı biraz? Benim babam şanslı adamdır Annemi bulmuştur hasbelkader En büyük ödülüdür bu, hayattaki Hamurumuzu yoğurmuşlardır beraber Mayamızı karmışlardır Bin fırın ekmeğin arasına katmışlardır Bin kere amin çekmişlerdir ardımızdan Benim babam, benim babamdır Şahsına münhasır Tatlı sert bir serseri bu yaşında Ve bu şiir onundur, okumasa da. |
Ne yazık ki yok artık yanımda.
Şiirlerimin bir satırında hep vardır.
Ne güzeldi dizelerin arkadaşım.
Gözü yaşlı okudum.
Sevgilerimle.