Çıplak Ayaklı Yol
Çıplak Ayaklı Yol
bütün kitapları yaktım sana inanmak istiyorum köşebaşından aldım yağmuru şuracığımda tutup sana getiriyorum, avuçlarken dökülen her anne gibi ağzımın ağrısını buluyorum gözlerinin kesiklerinde kurtulur sandım insan boşluğuna düşen huzur hâlbuki bir daha çıkmadı oradan güzel yüzlü ölümlerin gürültüsü. üçüncü gözümdür yüzün artıklanan zamanlardan âh onlardan kutsal ve söylemem hele bir soluklanalım öyle ölürüz tanısın bizi tanrıtanımaz martılar bildiğin adresleri yırt bir tek beni ara bul dünyamdaki kargaşayı yalnızlığıma gir getir neyse söyleyemediğin buhran ve kaçık sabahları kem ve küm tiratları ve demli gün âh! artıklanan yalanlardan ah onlardan yoksay ve söyleme kimimiz kaldı istekten başka yorgun dimağın çetelesi yağmur doğa anlatır insanı insana ve insan ilk doğayla başladı yok etmeye emekliyorken ben sana sana bilmediğin her şeyi unutturabilirim yani daha görmeden sevişme meselesi bu ocaklarda tüttün, gökyüzünde tüttün beni büyüttün sağ ol öldürdüğümdün ayna beni uzaklara çağırdığında çoktan suya düşmüştü yüzüm! kurumayı anla! Payanda |