KANASIN KIŞ
dalgalar gömdüm kumsala
martıların ağıtıydı sana son veda yüreğimde çığırtkan kuş sesi sesimin sustuğu mezarlığa gömdüm seni ardından gitmeyi ertelediğim yollar yorgun bir akşamı ağarırken koynumda esrik bir masada terk ettim sana sevgilim deyişimi penceremde bakışlarımızı yıkadığımız yağmurlar arama gözlerimde mana nefesimde kan gölü bir mevsim ürpertisi var bakma denize derin derin boğulmak için daha çok erken ayrılık deme deme yüreğime gitmeye sözlü değil bu akşam ne de bende aşka ayrılık yazacak kadar cesur yürek var kalmayı erteleme bu gece cayar aklım çıldırır çekilecekse kaleme aşk için bir kaç militan sözcük hiç kış olmadıysa yüreğin anlamazsın şiir olup akmayı anlayamazsın titremeden üşümeyi bekle bekle daha gitmeler için çok erken güz kapıda kuru bir yaprağa yazarak adını düşürür saçlarına sarı sıcak sabahı dağıtırsa rüzgar dudağımdaki özlem kokan ıslığı sınanıyorum gecemi isleyen ateş bu mevsimde sus kanasın kış yarına imkansız sınandım terk ettiğin kadar terk edil güz karanlık bir gün ortasında sararan yapraklar hiç düşünmedim ağladığım gecede doğduğumu terk edildiğim sahilde gömüldüğümü vazgeçtim vazgeçtim sana hıçkırık olacaksa tebessümüm bata çıka kaç kere çağırdım seni aşk ol aşk ol aşk ol ve sen gelmeyeceğin kadar uzaklaştırırsan bakışlarını yemin olsun eteklerimde taşıyacağım gökyüzünün kuytusuna mezarımı Nefesiyle şiirime hayat veren Sebahat Üstademe sonsuz saygılarımı sunuyorum |
Ne güzel şiirler var bu sayfada
Tebrik ve teşekkürlerimi bırakıyorum bende bu sayfaya