Kırk Yıl Sonra -31- Sulf /f
.
gece yarıda yeğen uyandırdı.. “emmi.. emmiii.. emmi gakıvı. beraber Mustafa Abey’e vardık hanımı karşıladı dam başında vardığıma sevinçli, gözleri yaşlı şikayet etti bir yandan “-gadın gardaşım yer mi yoğudu da bi elden bi ele neye getdin seni sayıkladı durdu da! “bara-ğidi” dedim, habar edin Ismayıl Emminiz şabık etişsin” “seni de ıratsız etdik gari ya gusura bakma” dedim “-olur mu abla” içeri girince kalkmak istedi yastıklarla destek yapıldı sağına soluna “Ismayıııll, Ismayılll” diye inledi.. “-ne deyodumm.. ölemedik Ismayıll yengene de bek yük olduk, bi kaş yıldır eziyet.. isan gısmının eti bek ağırdır ölse de gurtulsam demedi emme gatlanmaz i(n)sana kendi evladı bile.” “-onu deyodum.. Haçça Dezemgil bizim nişanı atınca barabar dedecezim işi ğücü burakdı el demedi eşik demedi, böyük demedi gücçük demedi.. uzak yakın köy çalmadık gapı gomadı herkeş nuh dedi peygamber demedi kimse gızını bana vermedi nayeti biz de aldık gaştıg son tefi isanın hetasını evlatlatlar çekerimiş, yalan deği(l) akibeti, geşmiş gün biz de everemedik Ali’yi ARKASI YARIN . |
Ne guzeldi, sivesiyle, ozuyle, kalemiyle..
Insallah yakalarim arkasi yarini..
TEbrik ve saygimla..