Pocono dağı eteklerinde Episkopal kiliseler’in çan sesinde çepel ayakları secdede çakal tülden pabuçlarıyla dans ediyor
bin yılın dölyatağındaki irinler insanlıktan ikmale kalmış eli kırbaçlı gölgeler kollarını bedevinin omzuna atıp resim çektirenler arabın sıçtığı çölde diz çökenler tabakların sıyrıldığı yerde atık bekleyenler elleri etekleri öpenler çoğalıyor
çıbanı emip yaşamaktan başka neydi bir yolculuk ayniydi kuyruk acısından yapılmış
kin inadına avuçlarına kadar kükürt, gaz ve barut kokan gecede hayasız akın öçten doğan tanrılar sızıyor tarihin çatlaklarına çelikten bir çabayla yollar dipçik yollar tekme tokat uçuruluyor yarınların başı giyotinle sayfalar kül salıyor
ganimetli serüvenlerin sonuç bildirgesi yarasalar, akbabalar arasında ucuz bir düelloda toprak her raundun sonunda yeşil dalından düşüyor bir yaprak halk kuytusunda, halk kış uykusunda boşluğun karanlığından habersiz
o karanlık ki, etobur ölümün ağzı dişlerini geçirip memleketin şah damarına sıcak kan içiyor
halk kuytusunda, halk deliksiz uykusunda çakal mızıka çalıyor
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Çakal Mızıka Çalıyor şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Çakal Mızıka Çalıyor şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Keşke çok insana ulaşabilse ve sindire sindire okunsa bu şiir, yüreğinize sağlık dost yürek, anlam ve ahenk bir bütünlük içindeydi ve haz verdi, sevgiyle
Sıkıntısını yaşadığımız toplumsal yaraların irinleşen halini çok güzel dile getirmişsiniz. Duygularımıza tercüman olan yürek sesinizi yürekten kutlar, kaleminizi tam puanla tebrik edrim. Esen kalın sayın şiir dostu.