Canım saçmalamak istiyor
/
Daha dün umut ediyordum, umut etmek neydi acaba? şimdi hatırlayamıyorum, aklıma bile gelmiyor sevindiğim anlar, unuttum dünü unuttum dünde kendimi. Bilmem ki neye sarılmıştım? Hangi hayalime gerçek diye bağlamıştım umudumu da, öne almıştım olmazlarımı, geri bırakmıştım onca olan yanlarını hayatımın. Şimdi hatırlamıyorum bile, Neydi umudum? Neye idi inancım? Fazla mı güvendim kaderin gülümseyen yüzüne, giderken acılı gölgelerini götürememiş, hayallerini ortada bırakmış insanların ellerini neden göremedim? Bazen içine sığmayacağımız bir resime hevesleniyoruz! Neden? Gün gelip, yakışmayan bir figür gibi ortada sırıtan görüntümüzü yine kendimiz seyrediyoruz. Bunca saçma sözün esası ise, Hayatın gerçekliğini gözardı etmek imkansız işte, Hayaller kendisi hiç yaşama imkanı bulamadığı gibi, yaşatmıyor el sürdüğü kimseye güzellikleri de, Kendisini arka fondan devamlı hissettiriyor Yanlış yere konulmuş, yanlış bir leke gibi resmi katleden sonradan gelen o fırça darbesi. Hayat zor değilde, sonradan başlamak çok zor işte herşeye. Bekleme salonu böyleleri ile dolu, birde ben geldim zoraki yer arıyorum kendime. Saçmalarken saçmalık olmasam bari. / |
hoşgeldiniz
tebrikler