Kâğıt helvası__âlemin çakrası eteklerimizı çekiştirken düşlerimiz takılır yakasından yutarız küçük dilimizle tozu dumanı umut artıklarında kac türkü döküldüğünü heyecana bulanmış patlamış dudaklarımızdan ’ bu dağlar kömürdendir, geçen gün ömürdendir’ bilme! benliğimizde darbe yemiş deli fişekleriz şimşek gibi sığar mı barut kokusu saklambaç oyununda yaralı yanımıza bilir misin nar renkli toprak üstünde nasıl koşturduğumuzu bulamaç papuçlarımız taş kaldırımları öperken karın kağnımız gıcırdar bir derdi var belli ki ezim ezim eziliyor ekmeğe, ninnisinde kimsesiz yelemize, haşmetiyle vurgun ufuk çizgisi dindir poyraz esintilerini say kí kirli ellerimizde kâğıt helvası biz geldik kapınıza ’aç kapıyı bezirgânbaşı’ Nezahat YIlDIZ KAYA Dost Kalemden
|