Gün vaktine kadar...
rüzgar acıları savurmuştu
canlar kuytulara atılmıştı erselik halde gecenin dar vaktinde gözlerini dikmişti selamete koca bir yalnızlıkla çağrılma anını bekleyen yolcu vuslat mahkumu, korkunç gardiyana kafa sallamakta masumiyetini ibra makamına sunar gibi ağrıları cımbızla alınmış gibi, daraltılsa da ömrü saati hayatına bir virgül koyma çabası da yoktu hayallerini satacak hiç kimse kalmamıştı kolları yana düşmüş , başı başaklar gibiydi selamet yolculuğuna... tarih yazsa da,hayata dair kendi sol kıvrımlarını yazamadı dışardaki özgürlüğü kuş kanadına yazmıştı ağır aksak uçsa da yolu hep bumeranga çıktı... aysız gecelerde yıldızların ışığını saydı doğuya güneş erken doğar diye infiali karanlık gecelerde bekledi... beden üşümüştü o sahipsiz bağlarda bağban da yaralıydı sineyi rahimde. soluksuz bekleyişlerin güz mevsime ulaşmadan haydi hesap günü geldi... yemyeşil bir toprağın gamlı yelkovanı soluksuz akrebe yol çizer olmuş kavminin hatıraları yok edilse de aslında ölümde sensin saçların çıkmasa da... vefayı borçlu olduğumuz kefenlere sardık kolları yoktu senin gibi benim gibi tevellütü alınmıştı göz çukurlarının boynunda aceleye gelmiş urganın kayboluşu senin için bütün ana dillerde ağıt yaksam da meğer vaktinden önce dökülmüştü, ölü kavmin sırları senelerce barbar dediler, ben hiç ulumadım güz mevsiminde ... ellerim hep kanlıydı senin gölgeli hayatında diclenin fıratın çıplak suları gibi ruhun, hep alaz halde değil miydi ahmakça göz kırptılar da sakar yanlarım hep sana dair şehvet emzirdi yatalak vicdanlara kekeme oldu lal dillerimiz,çaresizlik soy olsa da ölüm çocuk suretinde gelmiş de, mayalanıp evlerin sırlı odalarına kitlenmişti... senin dilinde ağıt bilsem de, susarım korkaklığımdan bir adam göğsünde binlerce yitik söylemekte toprak seni ve beni beklemekte. vakit tamamdır, gidelim buralardan bağımızı talan ettiler, ölüm gelmiş,yaralar irinlidir toprak örtün üstüne, gün vaktine kadar zulada beklesin... Sermin Çınar/İzmir şiirime ses olan Deniz Pınar (Bay Poeisei ) yüreğine sağlık,iyiki varsın dost... |