Elveda
Güne erken indi gri
Ebruli bir geceden kalma ayaklarıma dolanan Yalnızlık Yağmura vuran bir sala sesi gelir uzaklardan Gözlerimin silecekleri yok O yüzden boz bulanık uzanır sokaklar Görüş mesafem sıfır Püsküllerimden süzülen damlalar omuzlarımı ağırlaştırırken Dudağımda bir şarkı yağmurla bestelediğim Notası yazılmamış Yollar yıkanır paçalarımda Arınır günahlarından bu şehir İçimde çarşamba pazarı Bostanlı’nın Her telden Yağmasında ellerin Bir kere ıslanınca anlamı yoktur yağmurdan kaçmanın Yine uğulduyor içimdeki gri Sesindeki sürmeyi çektim kulaklarıma Gerisi boş bir lakırdı dolanan atmosferimde Çevirisiz İklimine zıt bir coğrafyada Üşüyor bir kadın kadın olmaktan, Kapanmış bir kapının ardında Solmuş bir şarkı cızırdıyor Aynadaki aksini görmeden çehresinin Diziliyor Şuursuzca şuura Parça tesirli dünlerimizi Ortak etmeden yarınlara Uzanayım toprak kokan göğsünde Nihayete ersin nefesim Ben uyurken kollarında Bir masal sür dudaklarıma Rüyam olsun ebediyetime Ve Mutsuz biten tek masal ‘’kibritçi kız’’ unutma Elveda… Canan Korkmaz / İZMİR |
Benim de bu fonda bir siirim var ... Cok severim....
Düet icin de ayrica Sizi ve Hasan Bey'i kutluyorum.
Sevgilerimle....