AYAKLARIMIN VEREMEYECEĞİ HESAP YOKbir tutam mavi olsam, bir tutam kırmızı nerden aldın diye soracaklar "ayaklarımın veremeyeceği hesap yok" diyeceğim sırtıma yükleyecekler hesap,kitap uydurdukları suçları açacaklar ağızlarını, yumacaklar gözlerini ağzımı açmaya çalışacağım özgür olmadığım düşüncesini çıkararak aklımdan katmerleyecekler cezamı suçum doğru bildiğimi savunmak olacak yine savunma belgelerim gizlenirken açacağım binlerce sayfaları ellerimde bayraklar, flâmalar yürümemi engelleyecekler barikatlar kuracaklar yoklardan, kırıntılardan siper edeceğim göğsümü tazyikli sulara, biber gazlarına yıkacağım barikatları yürüyeceğim halk yazın adımı soruyorsanız diyeceğim kan yazmayın halk yerine barışı işaretleyin savaş hanenize açın insan sınırlarınızı mültecileri doldurmadan kentlerime kimin elini göğe kaldırıyorsunuz bilin kimin gölgesinde eziliyor halk eli’m kimin dilinden inliyor dil’im kime savruluyor sözler ey az mavi, az yeşil. az beyaz,kırmızı iyi bilin daha canlandıracağım renkleri daha bir mavi olacak mavi kırmızı daha kırmızı! nasıl geldin buraya diye soracaklar bu demir parmaklıklar arasına unutturmaya çalışacaklar sahte belgeleri düzenleyicilerini yıl üstüne yıl ekleyecekler kurşun geçirmez amerikan elleriyle iteleyecekler silivri’ye susturulacak savunma! utanacak mahkeme duvarları dışarda duvarları ısıtacak güneş o daracık odalara sokulmayan yıldız yıldız ağaracak geceler kuşatma kuşatılacak sonunda 1. 1. 2013 / Nazik Gülünay |