Tedbiri terk eyle ey aşk yolcusu,
Yürü de bu yollar tozarsa tozsun.
Mecnun olanların kalmaz korkusu,
Belalar içinde yüzerse yüzsün.

Şikayetçi olma o dost yükünden,
Teslim ol aşkına kopma bütünden,
Gönül süvarisi geçse üstünden,
Kaçmaya çalışma ezerse ezsin.

Sabret ki görürsün her şey yerinde,
Hikmeti var hayır’ın da,şer’in de.
Ak bir kağıt ol ki Onun elinde,
Neyi,nerde,nasıl yazarsa yazsın.

Uzak değil sana,senden yakında,
Kusur mu var karasında,akında,
Bir gönül ü yıkmasından sakında,
Bırak sahibine bozarsa bozsun.

Sızlanma,halini nâdan görmesin,
Kapat kapıları ağyar girmesin,
Derdi elemini kimse bilmesin,
Yüzünde gülücük gezerse gezsin.

Sende karış gitsin insan seline,
Bırak yüreğini aşkın eline,
Boncuk gibi dökül,saçıl önüne,
Felaket ipine dizerse dizsin.

Akıl fikir vermiş Allah her kula,
Eli değil,sen kendini sorgula,
Verilen perhizi doğru uygula,
Akıbeti seni üzerse üzsün.

Yaralım ok yaydan çıkmış,döner mi?
Göz yaşıyla aşk ateşi söner mi?
Cenneti arayıp bulmak hüner mi?
Cehenneme gir de yakarsa yaksın.

08/08/1996 Mustafa Yaralı