oO zamanlar Severdim ellerini anne... Üşüdüğümde sarardın ısınırdım Ağlarken severdin susardım Özlediğimde kollarının arasında dinerdi hasretim... Şimdi ise Yokluğun o kadar ağır ki Dağlar kadar büyüyüp yordu beni içimde Yüreğimde ateşten kaç gömlek değiştirdim Sıtma tutmuş yanımla kaç kez çağırdım seni Ağladım her oyun ortasında düştüğümde Dizim kanadı neredesin anne ? Pencere önlerinde kapı eşiklerinde bekledim seni Beklemek yetmedi... Uykumun içinde görmek için hiç açmadım gözlerimi Söylediğin şarkılara eşlik etmek isteyen Serçeleri kovaladım günlerce Ağlayan çocuklara meme verip susturan Sonra saçlarını okşayıp yüzünü seven Başka çocuklara annelik yapan kadınların koynunda uyudum her gece... Uçurtmamın kuyruğunu kopardılar anne Bilyelerim havada kapışıldı Babamla oynayacağım topumu çaldılar Salıncağım da başka çocuklar sallandı Ellerimin arasında ayrılık gülleri büyüdü Dikeni batıyor kalbime İçimde benim gibi nice çocuk ölüyor... ... Saatimin taşı düştü anne Zaman ilerlemiyor gittiğinden beri Sulak yerler kurudu Yağmur yağmaz Rüzgar uğramaz oldu Çocukluğumun oyun bahçesin(e)de Çiçeklerin rengi bile değişti Her yer Çocuk kalbim gibi siyaha büründü ... |
Anne demek bile çocuk kalan bir kalbi ısıtır..
tebrikler,
sevgiler..