EVLAT MI, ANA/BABA MI?
Karşılık beklemeden, evlâdına sevgiyi
Her nefeste o solur, ana/baba sevgisi. O öyle bir sevgi ki, yeri geldiği zaman Yoluna kurban olur, ana/baba sevgisi. Âşığı mâşûkuna, öyle ki hayrân eder Onsuz hayat zindandır, her canlıyı o güder Evlat, eş, dost benzeri, bütün sevgiler gider. En sonunda o kalır, ana/baba sevgisi. Bağlamışım gönlümü, her teline sazının Farklı bir yeri vardır, siteminin, nazının Fıtratının gereği, oğlunun ve kızının Kadir/kıymetin bilir, ana/baba sevgisi. Uzayın çekiş yönü, yukardan aşağıya Şimşeğin çakış yönü, yukardan aşağıya Sevginin akış yönü, yukardan aşağıya Evlattan sonra gelir, ana/baba sevgisi. Ana/baba öyle ki, fedâkârlıkta öncü Kutup yıldızı gibi, yön gösteren bir yöncü "Dört ata"dan ikisi, "dört kapı"dan dördüncü (*) Kalplerde mâ’kes bulur, ana/baba sevgisi… 15/12/’12 Hanifi KARA (*) Dört ata: Ana, baba, öğretmen ve usta… Dört kapı: Allah, peygamber, ulu-l emir ve ebeveyn… |
Şimşeğin çakış yönü, yukardan aşağıya
Sevginin akış yönü, yukardan aşağıya
Evlattan sonra gelir, ana/baba sevgisi.
Kaleminizi kutluyorum saygılarımla..