CÂMİLER ve İMAMLAR(*)
-dost acı söyler-
İsteriz ki bizlere, en güzel örnek olsun Oku hep doğru atsın, bozulmasın hiç yayı. Görevini yaparken, hak, hukuku gözetsin Helâl olsun o zaman, her şeyin aslan payı. İsrâiliyat/bidat, hurâfeler çok ise İnsanların gönlü aç, mîdeleri tok ise Ehl-i sünnetten uzak, tebliğ rûhu yok ise Neye yarar kemiyet, her gün artsa da sayı. İsrafla birleşince, ödenmez oldu zamlar Ulu çınarlar ner’de, kayboldu eski çamlar? Ele örnek olması, gerekirken imamlar Kendi saçıp/savurur, israfta rengi koyu. Onların eli ile, gönül kabımız dolmaz Ümit/korku arası, beniz sararıp, solmaz Biz arkada siz önde, böyle imamlık olmaz Cemaate “ninni çal”, hem uyut hem de uyu. Sakın ola ki deme, bu işler böyle gider İmam dediğin o ki, hem örnek hem de lider Esas “müflis” onlar ki, rûhunu ihmal eder Yer baklava/böreği, demlice içer çayı. Fakirlerin elinden, alınır olan varı “Hayra dâvet” eder de, kendi vermez mangırı Ona göre yırtılan, “kör Hasan’ın şalvarı” Diyânetle bağdaşmaz, çok farklı onun huyu. Bu görevde olanlar, ehil olmalı ehil Bâzıları vardır ki, câhilden daha câhil Aydınlatma, ısıtma, soğutması da dâhil İsrâfın daniskası, câmilerde diz boyu… 14/12/’12 Hanifi KARA (*) Not: Görevlerini titizlikle yapmaya çalşan imam kardeşlerimi tenzih ederim... |