geçtiğimiz her sokak birer tuzak sessizlik diz çökmüş evlerin kapısına, gürültücü çizgilerini siliyor.. ne sağı belli bu yolun ne solu yağmur, bulduğu her boşluğa doluyor vakitsiz.. "insanlar susmuş konuşmuyor" ve o yağmurki birer zindan gibi çörekleniyor yazgımıza..
bulanık sularda büyüyen çiçekler gibiyiz ciğerlerimizde yerleşik fabrika atıkları ve öfkemiz usul usul kadın cinayetleri kusmakta..
yükseldiğimiz her geceyarısı, eşitsizlik dağıtıyor.. bir işçinin efkarı dem vurdukça ocağımıza, ne siyahı belli bu hikayenin ne beyazı ateş yine düştüğü yeri yakıyor.. "insanlar susmuş konuşmuyor" diyorum usta ve o ateşki yüreğimizi üşütüyor, her solukta.. işte bak, yürüdüğümüz her sözcük ve her şiveden beş adım sonra, kahvelerden buram buram kayıtsızlık doğmakta..
offf sınır dedikleri şu sözcük yok mu.. hem ezber bozduruyor insana, hem de ezberletiyor savaş çığlıklarını, biraz manşet ve epeyce gaflet edasında..
"insanlar susmuş konuşmuyor" yoksulluk, bir zenginin sofrasında incir çekirdeği.. indiğimiz her deniz kendine benziyor aslında, biraz mavi biraz kederli..
ötesi aklın uykusundan ibaret usta, ahh bir uyansa bir uyansa..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SINIR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SINIR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ahh bir uyansa
bir uyansa..
dileğin dileğimdir...Bi uyansak bir uyansak.
Dizelerdeki onurlu duruşu kutluyorum.