Öyle bağıra çağıra yaşanmaz acı
Duvar diplerinde sızlanmayacaksın
Sessiz sessiz yudumlayıp
Katlayıp koyacaksın göğüs cebine
Gözyaşlarını sildiğin ipek mendili..
Üşümesin diye ilkbahar tomurcukları
Sevgi dolu bakışlarında buzullar eriyecek
Umutlarını çoğaltacaksın
Aydınlığa düşen gölgelerde
Yaprak yaprak yeşereceksin dal uçlarında
Ağıtlar yakmak yakışmaz gidenin ardından
İhanetlerin, yalanların kol gezdiği izbe sokaklardan çıkıp
Beyaza boyalı evlerde mavi pencerelere konacaksın..

Granitleşip kararmışsa güvendiğin çehreler
Mevsimsiz karlarla kaplanmışsa gülistanın
Dost bilip sevdiklerin terketmişse mabedini
Uzaklaşıp feryad-ı figandan başını dik tutacaksın
Yosun olup taşlara tutunmaktansa
Kırık bir dal misali
Çarpa çarpa sert kayalara
Ulaşacaksın menziline..

Yıllar yılı giydiğin yalnızlık hırkasını
Çıkarıp fırlatacaksın uzaklara
Masum çocukların uçurtmalarıyla
Hezarfen olup süzüleceksin gökyüzünde
Yaşanmışlıklarından pişmanlıklar duyup
Utanmayacaksın geride bıraktığın yıllardan
Yorgun bedenlere can katacak
Dilinden dökülen ezgilerin..

Koşaradım terketmişse seni
Canına can diye kattıkların
Dönmeyeceksin bozuk plak gibi
Geçmişin yörüngesinde
Ne liman arayacaksın sığınmaya
Ne bir omuz ağlamak için
Kin ve nefretten arındırıp ruhunu
Ay ışığında yakamozlarla
Kulaç atacaksın aydınlık yarınlara..

Akabinde yüreğini dağlayacak
Eğreti sevdalardan uzaklaşıp
Kendi içinde yaşayacaksın
Çocuksu masum duygularını..

Aldırmayacaksın
Erdemsizliği marifet sanan
Mayası bozuklara
Ateşe tutulan demir gibi erisende
Yitirmeyeceksin benliğini
Her gördüğünü dost
Her seviyorum diyeni
Sevgili bilmeyeceksin..

Ey Bedevi, uyan gaflet uykusundan
Eyyub’e sabrı, Yusuf’a balık karnında nefesi veren
Tek dost, tek sevgilidir ’Yüce Yaradan’
Ne istersen, ne dilersen, O’ndan dileyeceksin
Sarılıp Ehl-i Beyt Abasına
Şefaat dileyeceksin Resul-ü Ekrem’den
Nuh’a gemiyi,
Musa’ya asayı
Oniki İmam’a Kerbelayı veren
Rahman-ül Rahim’e sığınacaksın..

03.12.2012