Gittin..
Aslında çok zaman önce gitmiştin de,
Konduramadım bir türlü Ya da korkup sensiz kalmaktan Kandırdım kendimi.. Hani sonsuz gibi gördüğümüz bu yol vardı ya, Çıkmaz dar bir sokaktan ibaretmiş meğer anlayamadık.. Bir kez bile yan yana gelemeden Elinin sıcaklığı yüreğimi titretmeden Gözlerinin derinliğinde boğulamadan Gittin... Sen yavaş yavaş yayılırken yüreğime Bulmaya çalıştığımda kaybettim seni.. Bir rüya sanki, Bir hayal, Yağmurla geldin, Fırtınayla Gittin.. Oysa sen susuşlarımda saklıydın Sensizlikle konuşup, sensizlikle Hayaller kurmaya alışmıştım... Çözülmez artık yüreğimdeki buz dağları, Çözülmesinde.. Günden güne yok olayım.. Yağmurlu günlerde seninle ıslandım, Seninle yürüdüm tenhasında gecelerin Sana sarılıp ısıttım üşüyen yanlarımı Kimseler görmesin, anlamasın diye. Yağan yağmurlarla ağladım.. Belki bir gün, uyandığında sızlayacak sol yanın Umutsuzca bakıp pencerenden Ufuklarda arayacaksın beni Kendi gittiğini unutup Güneşle birlikte, Pencerenden odana dolmamı isteyeceksin. Ama bil ki; artık bende gittim... Kilitler vurdum seni özleyen yanlarıma, Kör kuyulara attım çığlıklarımı, Sensizliğimde üstüme üstüme gelen Cinnetlerle savaştım, Yoruldum, Kırıldım.. Ve bittim.. Herkesi sığdırdığın kalbinde muhacir oldum da, Daimi bir yer bulamadım ben.. Var iken yok sayıldım. Kısıtlı ve gizli zamanlara sığdırıldım Yinede sustum incinmeyesin diye, Ama artık çatladı sabırtaşı.. Yine kapanıp kendime, hasretlerimle paslanıyorum Sensizlikten eksilip yok oluyorum günden güne Artık her mevsimi sonbahar olarak yaşıyorum.. Oysa sen, bana benden daha yakın olanımdın, Hiç gitmeyenim, Hiç bitmeyecek olanımdın. Gittin.. Ne zaman umutsuzluğun pençesine düşsen Tutup ellerinden kaldırdım. Ama sen; her kalktığında başka yerlere gittin.. Gittin işte.. Sen gittin.. Başka hülyalara daldın.. Anladım.. Sustum.. Ve.. Bende GİTTİM... 05/01/2012 Darıca.. |