Suskun Vedalar ( XXIV )
Ay’ın gölgesi düşer
Her gece yalnızlığıma Cam kırıklarından yatağım Hangi yana dönsem Biraz daha fazla kanıyor Sensizliğim... Hayalin gözlerimin içine bakıyor Ellerimi uzatıp yanağını okşuyorum Islak Ağlıyor musun?.. Senden sonra öğrendim Gözyaşlarımı saklamayı Başka gözler değmesin diye Yokluğunu bile kıskanır oldum.. Herşeye rağmen Bir umut kayığımız vardı Bunca olumsuzlukların içinde Gittin kırıldı kürekleri Yelkeni yırtık Rotası meçhul... Ruhum Terketmeli Bedenimi artık Terkettiğin gibi.. Geçen yılbaşında gönderdiğin Mesaj elimde ’ Bir Gün ’ diye O günün müebbet mahpusunda ben Sen meleklerin kanadında.. Ömrüm parçalara bölünmüş Herbiri başka kutuplarda Kristal küre gibi Düşüp bin parçaya bölünmüşüm Kendi kırıklarım Parçalıyor ayaklarımı Üstünde yürürken Yiten umutlarımın... Daha ne zamana kadar Bilmiyorum.. Bildiğim tek şey: Seni çok özlüyorum Cancağızım... 30.12.2012 |
Herşeye rağmen
***********************************Bir umut kayığımız vardı
Bunca olumsuzlukların içinde
Gittin kırıldı kürekleri
Yelkeni yırtık
Rotası meçhul...
Umutlarınız solmasın şair.tebriğmle...
Saygımla...