Yorgun Düşler ( III )
Bir yangından artakalan
Küllerimi savuruyorum Boğazın maviliklerine Dilimde bir ezgi, Bak baharla birlikte Yine tomurcuklanıyor çiçekler Sen yoksun.. Geçen gemilere takılıyor gözlerim Sanki vapurdan inip gelecekmişsin gibi Son yolcu çıkıncaya kadar Durup bekliyorum.. Sonra yürüyorum ellerim ceplerimde Sensiz koca bir zindan bu şehr-i istanbul Hani giderken idama mahkum etseydin Şimdi ölümüme kalan günleri sayardım Meçhule attığım adımlardan yorgun Dalından kopmuş yaprak misali Sürükleniyorum kaldırımlarda.. Neredesin meleklerin gıpta ettiği Soldu mu gülen gözlerinin rengi Bilesin ki, Dilim lal, gözlerim kör senden gayrısına Hala bırakıp gittiğin gün gibi Adın yazılı göz kapaklarıma Özledim diyorum usulca Çok özledim Çok... 13.03.2013 / Darıca |
Dilim lal, gözlerim kör senden gayrısına
Hala bırakıp gittiğin gün gibi
Adın yazılı göz kapaklarıma
Düş kurup gerçekleşmesini beklemek yorarken insanı şimdi ise yorulmuş düşlerden ibaret her şey..
Gönül sesiniz harikaydı..
Kutladım kaleminizi, saygımla.