susBir taşın karnına gömdüm seni, sorularımla birlikte Sonra denize fırlattım. Şu gel- gitler olmasa…oluyor işte! Yağmur bekliyorum gizliden; rüzgar, fırtına, kar… Hatta doğal afet. Çatlasın dünyanın kabuğu, çatlasın taş! Pişmanlığımı öldürsün tanıdık bir el Değil mi ki gömdüğüm kendi yüreğim Değil mi ki içime sızan kalleş bir keder! Yeter mi dedim ben şimdi şiir yazarken Açtım mı küf tutmuş sandığımın kilidini? Kahretsin kelimesi yakışmıyor dilime Islah edilmek istiyorum, bilmiyorlar suskunluğum jilet, konuşmuşluğum kağıt kesiği Ki emzik verilmezmiş ağlamayan bebeğe. İş başa düşüyor anlayacağın -hep olduğu gibi- Başım kalabalık, kalbim ’’ıssız adam’’ Sus yine! Sesin çok ağrıtıyor. |
böle şirler yazdırıyor işte::))
sevgim ileee