Pespembe Şiir /Sebep Gemisi
‘Düşmesin diye çırpındıkça, ikide bir kırılıyorsa
Yaşadığını sandığın an, boktan bir zamandır’ vurup korkaklığı şah damarından katili oldum ölümün. minicik bulut koynunda hapisteyim. anlamsızlığı sağıp olmazlar bakracına eğme başını çocuk sütün ak. yanı başında uyuyorken güzel dönmüş yüzünde şikayetçi olduğun gölgeler. a canım, batı tarafı hala ılıman sol yanında koca ak/deniz var haydi, nurlu aydınlığın sesinden ninnileri dinle rengini görmek mi istiyorsun? aynaya bak! bulutlara aktı denizler hâlâ mavi değişmedi. esaretin bedelini o da gördü, rüzgâr biçti lime lime yoksunluk. ıslanıp bulutları paslandı ağlıyordu şarkıları . ille, görmek mi istiyorsun? gözlerime bak! edalı bakışlar, göğüs üstünde yüz tutmuşken yasa, kaf dağının ardından yüklenip her sabah yıkıyorum gözümün çapağını. korkuluğa dönmüşken bahçede dallar iki çift dost sohbetinde atıp çayıma karıştırıyorum lezzetini. yuva yapmıştı bacama yırtıcı kuşlar, kandırdım yaşları onlara bıraktım. her an bir oyuna başlıyorum, gece dökülürken bahara, gözlerimi kapatıp ay tutuyorum avuçlarımda. sebep gemisi bir şekilde yol alıyor hayata, sevinçler kaptan, yolcu ben ve mavi iç içe sevgi var. hâlâ kırmızı. umut var. hâlâ mavi. yazıp (…) nokta koyuyorum yarına... Blackless |
çok teşekkürler yorum için ...yav bari kendi adımı yanlış yazdığımı mesaj atsaydınız :))))))))))
sağolun varolun ..