siyahişte orada rüzgar orada sıtmalı yağmurlar gözlerimdeki retinadan fırlıyor çocuklar aşağıya avuçlarıma süzülüyorlar ölümün oratoryosunu çalıyor küresel tüccarlar orada sokak misketleri kırılmış mavi tanrı gök düşüyor ama sen görmüyorsun başka tanrılar konuşuyor izbe köşelere kıvrılan bebekler toprak ateşin göğsünde zehirli sarmaşık kapı önünde ay ışığını gölgeleyen ben dilimin ayarını bozmak istiyorum son nefeste cehennem olacaksam olayım güzel bir yaşam için dünyanın tüm manifestoları çöpe ve anarşist kuşları birleşin Aysu |
şiir özeldir herkes anlamaz
herkes böyle şiirler yazsa keşke
kaleminiz daim olsun