ışıksız bir gecede açtı yıldızçiçekleri sana ört üstümü demiştim gitmeden anne
yıldızçiçekleri de, ben de üşümüştük ve sen üstünde benim en sevdiğim battaniye ile dilin lâl gittin
sakın beni özlüyor musun diye sorma anne çok işim var
bir serçe kuşunun gölgesinde sarpa sarıyorum sarıyı anne yağmur yağıyor bize sormadan ıslanıyoruz aklımızda olmadan kaçıp gitmek istiyor gökyüzünden uzaklara yıldızlar ay pusu kurmuş ayak bileklerine
diyeceğim o ki anne... iyi ki de yoksun ben sana sarılıyorum diye sarpalarım yine gölgelerde bulduğum rengârenk bir renge
sakın özlüyor musun diye sorma anne işim var cevap veremem
ellerimde bir çiğ tanesi, mıncıklayıp bahar mimozası yapıyorum rüzgâr kıskanıyor kuru bir kış dalına takıyorum o düşürüyor ben bağlıyorum inadına üflüyor benimle savaşına
diyeceğim o ki anne... iyi ki de yoksun sen savaşı bilmezsin ki vakitsiz açan mimoza bile kuru dalda savaşır iyi ki de bilmedin
ekmek almaya diye fırına gidiyor, renk renk boncuklar istiyorum "yine mi sen." diyor gülüyor adam "al sana bir avuç renkli boncuk "çek git. bir avucuma bakıyorum... bir yaralarıma "yetmez aslında" diyorum fırıncıya "sen de çok oldun ama, şimdi küreği kaptığım gibi...
diyeceğim şu ki anne... boncuk dikiyorum yaralarıma parlasın istiyorum ...görünsün... işte böyle bir daha da bana soru sorma anne
__öyküsatıcısı2012Davidoff
Bu şiirin yorumcularına cevap vermek çok zor. Affınıza.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ve Sen... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ve Sen... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İmgelerle bir öykü işlemişsiniz adeta gökyüzüne şiir diye yıldız ışıklarıya hep parlayan, uzakta olan ve insanın gidemeyeceğini anımsatıp, çaresizliği ile buruk bir halde bekleten... Sayfaya ne zaman gelsem şiir okuyorum, anlatımdaki öözgün betimlemeleri görüyor ve imreniyorum... yürekten kutladım.... Saygı, selam ile...
anneler hep ağlatır beni yüreğimde saklı kanar zaman zaman sevgileri güneşi kıskandıracak kadar sıcak fakat yakmayacak kadar merhametli anneler hep ağlatır beni
Şiirin konusu hakkında çok şey söyleyemeyeceğim...Bazı şiirlerde susmak gerekiyor bence...Fakat üslubu , samimiyeti, duygusuyla bir şair elinden çıktım diyor şiir...Tebrik ederim...
Annem zamanı geri alabilsem keşke... Uykumdan uyandığımda soluğum kadar yakın-yanımda olabilsen... Büyüdü kızın kendine bakabiliyor ama senin baktığın gibi değil anne...
Düğümlendi soluğum yazmak istedikçe boğuldu hıçkırıklarımda sözler... Hayat denilen kaldırabileceğin kadarına bakmadan-düşünmeden yüklüyor omuzuna acıları, özlemleri, üzüntüleri maalesef...
aldırmam acılara ister kan revan olsun ister yağmur misali gözlerimde göl olsun der gibi... hasret insanı yıkıyor,yakıyo kül ediyor bir de yok'luğun geri dönülmez ,onarılmaz olduğunu hissedince her hücresinde hissediyor insan o derin acıyı. her ne kadar inkar etse de ... aldırmaz görünse de... aldırıyor. aldırmalı hissetmeli... fakat o acıdan fazlası değerli şair....."Hasret" var ya ! o gözlerinin önüne düşüp tutamamak... son bir kaç kelimeyi özene bezene seçip söyleyememek... dokunamamak... kokusunu içine çekememek... o beter işte... Kutlarım..şiir olmuş. Pişmiş,yanmış ve içinden çıkan dumanların kokularını bile duydum. Selam ve saygı ile. değerli şair.
Şimdi şiir yazmanın bir kuralı adabı var mıdır ben bilmem pek fakat böyle vurur gibi orta yerinden şiirler görünce.. İnsan yerinden oynuyor açıkcası... Çarpılmış surat misali, ki o surat nasıl olur bilmiyorum ama okuduktan sonra benim suratım nasıl olduysa öyledir kanımca... Böyle eser olmaz... Yazan kalemin kuvvetine söz yok.. Nasıl yazmış nasıl yaşamış inanmak anlamak çok zor.. Harika mı mükemmel mi ? yeter mi bu kelimeler övmek için... Yetmez.. Had bile olmamalı cümle etmeye de insan göğsünün çıktığını hissedince dayanamıyor.. Böyle şiir okumamıştım.. çok çarptı... Eser sahibinin hislerini tebrik etmek hadsizliğiyle Tebriklerimle İsmail Yılmaz
seslenişimiz aynı... biri yakın diğeri uzak olana.. bu nida susar mı ki ne zaman dokunsa hayat.. açılan tek kapı; anne yüreğine değsin busem.. şifa olur mu bilmem sevgiler canım
Savururdu saçlarını, yıldızlar düşerdi bir bir koyu renge. Gözlerinin birinde ay, birinde güneş; Gülerdi Anne , dünya dönerdi. Kahkahası çınlatırken şehrinin sokaklarını, ayrı ayrı destanlar yazılırdı güzel sesine... Gördü Anne, gördü sarayının bahçesinde bir çocuk Elinde bir kuru çicek, omuzlarında boynu bükük hüznü.
acı bütünüyle yurt edinmişse
çok özledim de bari, aklı kalmasın
nede olsa anne yüreği işte
sonsuz sevgi ve saygıyla arkadaşım