AYNA...
Kocaman bir ayna
Önündeyim. Parlak pürüzsüz Dayanmıyor hiçbir yere. Asılı duruyor Gökyüzünde. İçinden geçiyorum Sırlı yüzüne. Gerçekler ne? Söyle diyorum. Gösteriyor beni bana Yüzleşiyorum kendimle… GÖNÜL DOSTLARIMDAN.... sanma yıkılırım yalanların kanatsa da beni koma halindeyken yüreğim öldürür sevdam dilim suskun ben aynalara küskün çekil git git şimdi mahşere bıraktım mahkum ettim sevdamı sen vur vurdukça yolun açık olsun yeni sevdalara ihanetin var ya sen ey yar dediğim sen alışkınsın nasıl olsa hadi koş mavi kelebeklerin kollarına dağıldıysam ,yıkıldıysam sana ne küstürdün beni aynalara gözün aydın ola..........gönül esintisi Gönlüne kapıyım,yuvana ışık Baktım bir aynaya,kendimi gördüm Güneşe vurgunum,yıldıza aşık Bakınca semaya,kendimi gördüm - İnsanlar tanıdım,çamura batmış Hak hukuk bilmemiş,desteksiz atmış Helalin içine,hep haram katmış Doğruluk ne demek?aradım durdum......dostyeli Sabah kalkınca gösterirsin cemalini . saklarsın genç halimizi arkanda . Güzeller muhtaç mı acaba sana , İkide birde bakarlar sana......Hasan Özaydın geçerken içinden kayboluyorum kalabalıkta; omuzumdan tutan paçalarıma bulaşan kollarıma yapışan... geçemiyorum kendimden......m.toker sırları dökülmüş gönül aynandan nasıl bakıyorsan dünyaya baktığın gibi görürsün Kirliyse gönül aynan dünyayı puslu görürsün Kır aynanı gör güzellikleri Nereye bakarsan ’aslını’ görürsün aslında kendinle yüzleşirsin......DENİZ_DERYA 35 |
sevgili kardeşim. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz veya şiir ekliyorum.Hoşçakalın.
YAŞAM ve BEN
Sarışın bir aşüfte gibi sırıtan güneş
Dansöz kıvraklığıyla süzülüyor penceremden
Odamı aydınlatıp ruhumu karartıyor
Günahkârım, katilim. Çünkü şairim
Tutup sözcükleri boğazlıyorum
Esirimdir sözcükler, emiriyim onların
Aşk sözcüğünü nakış nakış işliyorum yüreğime
Bir hattatın, ressamın titizliğiyle
Aşk! Şairin yaşam gayesidir
Onunla filizlenir şair
Yağmur olup yağar kurak topraklara
Bazen bir dağdır firarileri saklar
Yıldız olup renklendirir gökyüzünü
Garibin heybesindeki bir lokma ekmektir
Denizdeki balık bahçedeki çiçektir
Yalandan da sonra dünyadaki tek gerçektir ŞAİR
Necat USLU / 31.01.2010