Ben gördüm... Ateştendi rengi Bir kadının ellerindeydi
Benim uçan balonlarıma sarıldığım gibi sarılıyordu Patlamış balonlarıma vurduğum gibi vuruyordu
Çocuktum korktum, Kuytu bir yere saklandım
Ömrüm dedi elindeki ateş kırmızısına... Bir sarıldı Bir vurdu Zıpladım... Ağzımdaki sakızım fırladı bir çam ağacının kuytusuna
Biliyorum Şimdi diyeceksin ki
- ben ateşi de hiç görmedim ki!...
Parmak uçlarına dokun Tete... bak bakalım orada sessiz lekeler yok mu ? İşte ateş onlar.
Kırmızı da ateşe benzer Az öteden çağırır seni İçinde sessiz çığlıkları vardır Çocukken büyümek istersin Bir anda küçültür büyüksen eğer... sen parmak uçlarında tut onu yeter...
Sonra kapadım gözlerimi ateşin kuytusunda Kırmızının daracık tünellerinde yok olup gittim
Zehir olsun, Zıkkım olsun Ömrüm dedi kadın bir daha vurdu, bir daha
Sonra ateş yaktı sarılıp, ömrüm dediği kırmızıya Gitti Tete.
Biliyorum, şimdi diyeceksin ki,
- ateş ?
Ben en çok zehir zıkkımla başbaşa kaldım Tete Tanımak istedim kendisini Dokunmak hatta
Ateşin içinden eskimiş, kırmızı bir erkek kazağı çıktı İlk kez o zaman anladım zehir zıkkımın, zehirden başka her şey olabileceğini Tete.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sen Hiç Zehir Zıkkım Gördün mü Tete şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sen Hiç Zehir Zıkkım Gördün mü Tete şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Tete, yüreğimin bir yerlerinde ateş acısı, hüzün, keder sardı ve bin yerlerime dokunarak geçti şiir. Dizeler alıp başını giderken masumluğum kadar yoksulluğum, çocukluğum aklıma geldi. Gelende geliyor eski hatırlar, yıkılan hayaller ve her mavi düş balon olup bulutlara karıştı ve orada bir dağ buludu arasında patlayıverdi. Yüreğime düşen, ister ateş olsun ister kırmızı olsun yaraladı, kanattı be şiir...
Oysa ben ne hüzünler yaşadığımı sanıyorken, ne acılar tatmış sanıyorken benden de daha hüzünlü, kederli insanlar görmüş oldum; meğer ki bir ben değilmişim acılar içinde yüzen, kederi alınlardan etiketler gibi saklayan...
Meğer ki acılar, sevinçler benzermiş çünkü insanız ve insansızlık çeken bir dünyada birer yaprak gibi salanırız; dalları kırık, kalbi deli deşik ve ıslak mendilerle avunuruz, avuturuz kendimizi...
Tete be, ne çok dokundun hala kabuk bağlanmamış yaralara, yaralarımıza/ "Biliyorum, şimdi diyeceksin ki,
- ateş ? "
Oysa ateşler... Ne çok yakıcıymış; acının rengi KIRMIZI!
Sevgiyle kalın
Deman Ronahi tarafından 8/21/2013 8:07:14 PM zamanında düzenlenmiştir.
Gözlerimin önünden küçük bir çocuğun korkulu gözleri geçti... O gözleri ki ne çok tatmış zehir zıkkım bir hayatı... acıları...
Sonra gördüm ki o çocuk büyüyüvermiş acılarıyla... parmaklarında ateşin sancısı...
Sonra gözlerimin önünden geçen o küçük çocuğu bu defa büyük biri olarak gördüm. Ama çocuk kadar çaresiz ve savunmasız. Yitirilen bir şeylere ağlıyor. En çok da o kırmızı kazak ve ateş üşüşüyor gözlerine... Daha daha sonra da bir uzun yol alıyor o küçük çocuk ve o büyük... birlikte el ele. Kah çocuk oluyorlar kah büyük. Ama ikisinden de pişman...
Velhasıl-ı kelam, Şiir acıta acıta yordu beni, beni de sürükleyerek peşi sıra...
Kutluyorum, hem şiiri hem de yorumu yüreğime bırakanları...
Sevgimle. .........................
(Yorumumu silmiştim ama yeniden aynı yorumu ekleme gereği gördüm; çünkü gördüm ki sildireceğinizi söylediğiniz yorum ve dolayısıyla yorum altındaki cevaplar silinmemiş, duruyor sayfanızda. Bu durumda aynı yorumu eklememde bir sakınca olmayacağını düşündüm. Çün ki aykırı bir yorum olup olmadığını merak edebilecek arkadaşların okumasını istedim. Kalın sağlıcakla, mutluluk ve başarıyla…)
Saadet Ün tarafından 5/9/2012 7:57:51 PM zamanında düzenlenmiştir.
Bu güzel sözlere bu güzel ses ne yakışmış..Bu şiirde kendimi buldum.Ne kadar yalın ve içten her satır her söz yerli yerinde.Çok güzeldi. Yüreğinize ses olan yüreğin nefesine sağlık. Sevgilerimle.
üzerimizde her tasanın ve her dert düşlemesinin derin gölgesi ve silüeti varken rahat edemeyiz..mümeyyiz bir zamandır tek avuntumuz.. duygulu, düşündürücü ve ders alınası dizeler yüreğinize sağlık
niye erkek kazağı kırmızı kendini yaktığı için mi yoksa seni yaktığı içinmi zehir zıkkım zehiri yemek bazen gönüllü bilerek bazen bilmeden ama yine gönüllü güzel bir şiir tebrikler sevgiler
güzel bir çalışma olmuş..Şiirde verilmek istenen mesaj okuyucuya net ulaştırılmış..Sade bir dil kullanmanız,daha iyi anlaşılabilir kılmış sizi..Tebrik ediyor,saygılar sunuyorum
Bu şiire vakıf olabilmek ve özünü tam anlayabilmek için diğer iki Tete şiirini de okudum sevgili şairem.
Çıtası gayet yüksek bir seri yakalamışsınız. Ki nesirden ziyade şiirde seri yazmak daha zordur. Hem konunun bütünlüğünü hemde şiirin yola çıkış tema'sını devam ettirebilmek adına.
Ama kalem bu kadar kavi olunca, kelamda zorlanmıyor vesselam...
Hepsi kendi işlediği konu bakımından birbirinden güzeldi. Kutluyorum
Çıktın karşıma..
Özledimm çook,,,