O SON VAPUR* kar yağardı Haydarpaşa akşamlarında, vapur yanaşırdı rıhtıma, hep o s o n vapur... s o n simit olurdu eksik bozuk parayla alınan, yarısı martılara verilen, yarısı k a r l a beraber yenilen. son b o ş koltuk yakalanırdı, zafer işaretleriyle... ama, s o n kışını da yaşayan biri mutlaka olurdu.! o koltuk da, hep s o n olurdu. * * vapurda m ı z ı k a sesleri duyulurdu. annesi elinden alınca, çocuk haylaz olurdu. en uçta oturan bey kalkar, "bırak hanım çalsın, çalsın ağlamasın " der, gülerdi. iyi ki mızıktı o vapurun m ı z ı k a c ı s ı, uyumaya başlayan diğer çocuklar bile kalkar o y n a r d ı... miyop gözlüklerin ardından bir dede durmadan çepik çalardı. zıplatan mızıkacıya mı, zıplayan çocuklara mıydı, yoksa gözlüklerinin altından daha iyi gördüğü h a y a t a mıydı.? * yaklaşma vakti geldiğinde artık herkes akrabaydı. * Haydarpaşa artık uzaklarda boynu bükük kalakaldı. * * s ö z dedim ya sana, b e k l e gelecek karda, martılar uçtukça, ..... oldukça, hele bir de vapurda mızıkçı mızıkacı oldukça! mutlaka gelirim. günlerdeneskibirgün2011 Davidoff çepik:alkış Sesiyle Şiirime SES OLAN Kalime SONSUZ TEŞEKKÜRLER... |