EYVALLAH
Göğsünde büyüyen uçsuz bucaksız uçurum
Ortasında göçüveren umutlarım Sensizlik hayalimde kesme taştan duvar Yırtıldı utanç damarım Ne haya kaldı yüzümde ne de ar Oysa biz göz vurumu kalacaktım Kalıp ruhunu esir alacaktım Dudaklarımda kesik dil tadın Ellerimde cehennem muadili ateşin Deştiğin ciğerlerim kanıyor Durmayın akbabalar durmayın yetişin Şimdi vicdanımın dirseğinde Kabahatlerim sızıyor Aklım sana firari her köşende sızıyor Azabım oldun ey gül peri Bir de günahım Ebedim yok Bitmiyor her gün ahım Pusulasız kalbimi dilinle tutuşturdun Soluğum kesilmeden toprakla buluşturdun Eyvallah... |
Öylesine yüceltirki başları göğe değer. çünkü burada bir yapım var eyvallah yapımın
mimarisi desek yanılmayız.Eyvallah tüm güzelliklerin yapımı olduğu gibi tüm kötü
düşünce kibir ve gururun yıkımı olurki bu halde yolcuyu hedefine ulaştırmaya yeter.
Çok güzel bir şiirin anahtarı idi Eyvallah yüreğine emeğine kalemine sağlık kutlarım
Selamlarımla Osman AKSOY