SESSİZLİĞİN YORGANI
geç kalmışlıklara akan
bir deli suyum şırıltılarım ışıtır yolumu dudaklarına can suyu korkularına parıldarım özlemler yeşertirim en karanlık geceye sislerime ışık tüm yalanlara set ürpertilerimi süpürür kokun gözlerin baharımı ısıtır çiçeklerimi sular çayımın demine siner umutlarım sabır taşına sarılı sevgimin dilencisiyim yırtık sayfalar saklar yüklemimdeki gizli korkularımı bakir bir düşün sarhoşluğuyla sarmaş dolaş kucaklıyorum annemdeki kokuları sende ve yalnızlığımda damıtıyorum akbabaların gagaları kokuşmuş günahlarımı taşıyacak göğün sonsuzuna bulutlarla yıkanıp arınacak bilenmiş sessizliğin yorganı korkularım karanlık, yalnızlık kokulu çukurdaki - bitki kökleriyle süslü - bir mabede dönüşü olmayan bir düşün seliyle yıkayıp arıtacak korkularımızı 17 / 10 / 2012 - ANKARA |
sağlıcakla kalın